| |
Ήταν άγρια η νύχτα …
διαβρωμένα σώματα…
σκορπισμένα στο χώμα…
περνούσα ανάμεσα…
ρίγος…
τα κύτταρα σμπαράλιαζαν…
η μνήμη σκυθρωποί…
θυμόταν…
τους Ιούδες…
τους Φαρισαίους…
τους Εκτελεστές…
Ήταν άγρια η νύχτα …
ραγισμένος ο χρόνος…
σακατεμένες οι στιγμές…
τρόμαζα…
έσφιγγα τα μάτια…
προσ-ευχόμουν…
στο φως της Ανατολής…
δεν ήθελα άλλον ύπνο…
πονούσαν…
τα μαστίγια της γλώσσας…
τραυμάτιζαν…
τα αιμοβόρα βλέμματα…
ήθελα να ξημερώσει…
Θεέ μου…
πόσους αλλόθρησκους…
«ξέχασες» στην Γη…
Θεέ μου…
πόσους μικρούς «χριστούς»…
σκόρπισες στην Γη…
για το αδιάβλητο της μνήμης…
του Αληθινού Χριστού…
κουράστηκαν…
να μετρούν τα δάχτυλα…
Θεέ μου…
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
