| |
| | Η αγωνία ενός λαού- τα συνθήματα του αγώνα |  | | | Δημήτρης Γληνός, Σεπτέμβρης 1942 - Μέρος δεύτερο | | |
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
3.[B] Η ΑΓΩΝΙΑ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ [/B]
Απέναντι σ' αυτή τη φοβερή συμφορά, την άγρια μπόρα, που ξέσπασε πάνω στη χώρα μας και καταβασανίζει το λαό μας, ποια είναι η στάση του λαού; Πως αντιμετωπίζει ο λαός τα χτυπήματα που αναταράζουν όλη του τη ζωή; Από τη μια μεριά τα χτυπήματα της τυραννίας των ξένων καταχτητών, την αρπαγή του ψωμιού του, την ολόπλευρη στέρηση των μέσων της ζωής του, την αβεβαιότητα , την μαύρη έγνοια που τον κατατρώγει την πάσαν ημέρα, το θάνατο που τον τριγυρίζει με χίλιες μορφές την κάθε στιγμή ; Και από την άλλη μεριά τα χτυπήματα της προδοσίας, την άγρια και αχόρταγη μανία της κερδοσκοπίας, την αισχρή συνωμοσία των εκμεταλλευτών της δυστυχίας του;
Από τη μια στιγμή στην άλλη, όλα τα στρώματα του λαού μας είδανε να αναποδογυρίζεται και να γκρεμίζεται γύρω τους το οικοδόμημα της ζωής τους. Ο εργάτης έχασε τη δουλεία του, βρέθηκε στο δρόμο απένταρος. Μα και όποιος είχε δουλειά, το μεροκάματό του έγινε με μιας μηδενικό των μηδενικών. ΄Ό,τι κέρδιζε όλο το μήνα δεν του έφτανε πια για να ζήση ούτε μιαν ημέρα. Αν, πρωτήτερα, μπορούσε να τρώει αυτός και τα παιδιά του ένα κομμάτι ψωμί, λίγες ελιές, λίγα χορταρικά, τώρα χάθηκε και το ψωμί, και η εληά και το χόρτο. Το σκληρό μονοπάτι που βάδιζε πάντα, έγινε τώρα ο δρόμος του μαρτυρίου, που ωδηγούσε κι' αυτόν και τη γυναίκα του και τα παιδιά του κατευθείαν στο νεκροταφείο. Στην ίδια θέση βρέθηκαν όλοι οι μισθωτοί. Ο ιδιωτικός και δημόσιος υπάλληλος, ο τραγικός αυτός αιώνιος ακροβάτης ανάμεσα στην πείνα και στην κοινωνική αξιοπρέπεια, έχασε κάθε ισορροπία. Το κρυφό μαρτύριο του έγινε τώρα πια φανερό. Σιγά σιγά αποσκελετώθηκε αυτός και η φαμελιά του. Τα ρούχα του κυλάν από πάνω του, το πρόσωπο του εσούρωσε. Όλοι γέρασαν με μιας και στα μάτια τους ζωγραφίστηκε η μαύρη έγνοια και η αγωνία η θανάσιμη. Η διάσταση ανάμεσα στο εισόδημα και στα πιο απαραίτητα έξοδα της ζωής έγινε τρομαχτική. ΄Ολος ο μισθός δε φτάνει για να αγοράσει τα τρόφιμα δέκα ημερών, πέντε ημερών, τριών ημερών, μιας ημέρας. ΄Ολος ο μισθός ενός μηνός δεν φτάνει για να περάσει ένα ζευγάρι σόλες στα τρύπια παπούτσια του! Και για το μισθωτό, λοιπόν, άνοιξε πλατύς ο δρόμος του νεκροταφείου, η μαύρη πύλη του θανάτου από μαρασμό, που καταπίνει τα παιδιά του, τους γονιούς του, τη γυναίκα του και αυτόν τον ίδιο. Οι συνταξιούχοι πολιτικοί και στρατιωτικοί και τα θύματα των πολέμων έπαθαν χειρότερα. Οι μικροί και μεσαίοι εισοδηματίες και πολλοί, γλυκά αποκοιμισμένοι απάνω στο μαλακό προσκέφαλο της εξασφαλισμένης ζωής, ξύπνησαν τραγικά μπροστά στο τρομαχτικό φάσμα της πείνας.
Και όλοι αυτοί, εργάτες, υπάλληλοι, επαγγελματίες, βιοτέχνες, εισοδηματίες, που άνοιξε με μιας βαθύς ο λάκκος μπροστά τους, άρχισαν να ξεπουλάνε ό,τι βρισκότανε σπίτι τους. Δακτυλίδια, βέρες, ρολόγια, έπιπλα, χαλιά, τεντζερέδια, πιατικά, παπλώματα, κουβέρτες, ρουχισμός, πήρανε το δρόμο της αγοράς. Κάθε μικροοικονομία εξανεμίστηκε. Ό,τι κρυβότανε για στήριγμα των γηρατειών, η προίκα των κοριτσιών, το κεντητό προσκέφαλο, τα νυφικά σεντόνια, όλα πήρανε το δρόμο της αγοράς. Τα καταπίνει κάθε μέρα ο σκοτεινός λάκκος, και όμως το τρομαχτικό φάσμα της πείνας είναι εκεί μπροστά τους. Ε! η ζωή έγινε αβάσταχτη. Η σκλαβιά έγινε αβάσταχτη. Ο θάνατος είναι μπροστά μας. Λοιπόν τι περιμένουμε;
Τα ίδια και χειρότερα γίνονται στα χωριά, μ' όλη τη φαινομενική υπερτίμησι των αγροτικών προϊόντων και το φαινομενικό πλούτο που συσσωρεύεται στις κασσέλες μερικών αγροτών. Εδώ βέβαια φάνηκε στην αρχή σαν να ήρθε αναπάντεχα ο χρυσός αιώνας. Οι χωριάτες είδανε με μιας να τρέχουνε τα χιλιάρικα μέσα στο σπιτικό τους, να μπαίνουν από τις πόρτες και τα παράθυρα τα λεφτά, και να χρυσοπουλιέται το σιτάρι τους, το καλαμπόκι τους, το λαχανικό τους, η πατάτα τους, η ελιά τους, το κρασί τους, το τυρί τους, το γάλα τους. Πίστεψαν πως τώρα μπορούνε κι' αυτοί να ξεχρεώσουνε τα χτήματά τους, ν' αγοράσουνε κι' άλλα χτήματα, ν' αγοράσουνε σπίτια στις πολιτείες, ν' αγοράσουνε χρυσαφικά και διαμαντικά, μεταξωτές κάλτσες στις τσούπρες τους, ακόμα και πιάνα να κουβαλούνε στο χωριό. Σιγά σιγά όμως άρχισαν να βλέπουν να λιώνει μπροστά στα μάτια τους ο θησαυρός. Για ένα ζευγάρι άρβυλα ή τσαρούχια, χρειάζονται τώρα σωρό τα χιλιάρικα, τα ζώα τους άρχισαν να ψοφάνε μη έχοντας τροφή, τους άρπαξαν οι ξένοι σταυρωτήδες τα πουλερικά τους και τα πρόβατά τους. Δεν έχουνε γάλα, δεν έχουν αυγό να φάνε. Και ήρθε το κράτος να τους πάρει και τα γεννήματα με τη βοήθεια των καραμπινιέρων. Στο τέλος στερήθηκαν και το ψωμί. Δεκάδες πεθαίνουν οι φτωχοί χωριάτες από πείνα, γυμνοί και ξυπόλητοι περπατάνε. Και στο τέλος τέλος , και εκείνοι που έχουνε σωριασμένα τα χιλιάρικα στις κασσέλες τους θα ιδούνε πως δεν θα μπορούνε ούτε στον τοίχο να τα κολλήσουνε για ταπετσαρία γιατί θα τους λείπει η κόλλα. Είναι κοινή η συμφορά για όλους κι' ας μη μας ξεγελάει ο Νιαγάρας του χαρτιού. Τα πραγματικά αγαθά, τα προϊόντα μας, ό,τι έχουμε υλικό αγαθό, αυτό εξατμίζεται, φεύγει, πάει στα ξένα χέρια και σε ξένες κοιλιές. Φτωχοί, πάμφτωχοι πρόκειται να γίνουμε όλοι, γιατί και τα σπίτια μας και στις πολιτείες και στα χωριά, και τα χωράφια μας, κι' οι πέτρες ακόμα πρόκειται σε λίγο να βρεθούν σε ξένα χέρια. Ξένοι αφεντάδες πρόκειται να πάρουν όλα τα αγαθά μας, και μεις, σκλάβοι, αλευτέρωτοι, είλωτες, δούλοι, γυμνοί και ξυπόλητοι και κουρελήδες και πεινασμένοι πρόκειται να χύνουμε τον ιδρώτα μας πάνω σε τούτη τη γη, για να παχαίνουμε τους ξένους αφεντάδες και να πεθαίνουμε χιλίους θανάτους κάθε μέρα. Η μοίρα που φυλάνε για μας οι ξένοι καταχτητές είναι η μοίρα των μαύρων της Αφρικής, των Κούληδων και των Κινέζων κουρελήδων που ψοφάνε σαν τις μύγες στις πολιτείες και στα χωριά.
Και κανένας μας αληθινά δεν ξεγελιέται. Απέναντι σ΄ αυτή τη μαύρη δυστυχία, που μας έρριξαν, και που ο μόνος σκοπός τους είναι να μονιμοποιήσουν, μια και μόνη είναι η ψυχική στάση του λαού μας απ' άκρη σ' άκρη, εξόν από τους προδότες και τα τσακάλια. Μίσος άγριο κ' άρνηση απόλυτη.
Οι ξένοι καταχτητές και οι ντόπιοι αιματορουφηχτάδες ένα σκοπό έχουνε. Να μας λυγίσουνε τις ψυχές κάτω από τα χτυπήματα της συμφοράς, να σπάσουνε τα ζωτικά νεύρα της ζωής μας, να τσακίσουνε την ψυχική μας αντίσταση, να μας κάνουνε να δεχτούμε τη μαύρη μοίρα που μας ετοιμάζουνε, να μας ρίξουνε στην απελπισία και στη μοιρολατρεία.
Μα ο λαός αυτός με την τρισχιλιόχρονη ιστορία, που πέρασε μέσα σε τόσες συμφορές χωρίς να χάση ποτέ την ελπίδα και τη δύναμη της άρνησης απέναντι σε κάθε καταχτητή, δε θα λυγίσει και τώρα και δε θα απελπιστεί. Και τώρα ολόψυχα ενωμένος θα ριζώσει στο χώμα το ελληνικό και στην ιστορία την ελληνική, και με ατσαλωμένη την ψυχή θα αντιτάξει στους τυράννους το "όχι", το "όχι" το οριστικό και αμετάκλητο. Και αυτό πραγματικά κάνει.
Δεν τον ελύγισεν η συμφορά και η παραζάλη, και τώρα συγκεντρώνει τις δυνάμεις του για να το πη το "όχι" αυτό το μεγαλόφωνο και να το στηρίξει με όλα τα κορμιά και με όλες τις αδάμαστες ψυχές. Αληθινά ο φριχτότερος εχθρός μας τούτη τη στιγμή, θα ήταν η παθητική αποδοχή της μοίρας μας, θα ήταν η αποκαρδίωση, η απελπισία και η μοιρολατρεία.
Η μοιρολατρεία με τις δυό της μορφές: Τη μια που λέει "Ό,τι έγινε, έγινε. Είμαστε πολύ αδύνατοι, δεν μπορούμε να αντισταθούμε στα θεριά που μας κατασπαράζουνε. Ας σκύψουμε το κεφάλι, ας συμβιβαστούμε με τη μοίρα μας κι' έχει ο Θεός! Ας παραδοθούμε στη μεγαλοψυχία των τυράννων μας". Είναι η φωνή της προδοσίας που τα λέει αυτά. Η φωνή του Τσολάκογλου και των καθαρμάτων σαν κι' αυτόν.
Κάθε συμβιβασμός, κάθε αποδοχή του μοιραίου είναι προδοσία. Ο λαός που τσακίζεται από την υπέρτερη βία για μια στιγμή, δεν είναι ακόμα σκλάβος. Σκλάβος γίνεται από τη στιγμή που ψυχικά δέχεται τη σκλαβιά. Κι' αυτό κοιτάζουνε να πετύχουν οι εχθροί μας με τη φωνή προδοτών. Και η άλλη η μορφή της μοιρολατρείας είναι το ίδιο ολέθρια όταν λέει: "Ας σταυρώσουμε τα χέρια κι' ας περιμένουμε να μας ελευθερώσουν άλλοι!". Γιατί και τούτη η μορφή της μοιρολατρείας είναι αποδοχή της σκλαβιάς. ΄Οποιος δέχεται να του χαρίσουν άλλοι τη λευτεριά του, αυτός ομολογεί κιόλας πως είναι σκλάβος και το πολύ-πολύ πρόκειται ν' αλλάξει αφέντη. Όχι! κανένα είδος συμβιβασμό, κανένα είδος μοιρολατρεία δεν αποδέχεται ο λαός ο ελληνικός. Και το έδειξε κιόλας και το δείχνει με τη διαγωγή του. Στις πολιτείες και στα χωριά μας, εξόν από τους λίγους προδότες και τους εκμεταλλευτές, δεν υπάρχει καμμιά σκλαβωμένη ψυχή. Αγωνίζονται οι εργάτες και οι μισθωτοί στις πολιτείες, αγωνίζεται ο αγρότης. Στα βουνά της Ελλάδος αντηχεί κιόλας η γνώριμη φωνή της λευτεριάς. Η φωνή των καρυοφιλιών του 21, η φωνή του μάνλιχερ του 42.
΄Όχι! Δεν υπάρχει συμβιβασμός και μοιρολατρική αποδοχή της σκλαβιάς. ΄Ενας και μόνος δρόμος ανοίγεται μπροστά μας. Ο δρόμος της ενεργητικής αντίστασης, ο δρόμος του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Αντίσταση ενεργητική. Παλλαϊκός αγώνας για τη κατάχτηση την οριστική και την κατοχύρωση την οριστική της λευτεριάς. Αυτή είναι η ηρωϊκή διάθεση του ελληνικού λαού μέσα στην αγωνία του. Η αγωνία του ελληνικού λαού, είναι η αγωνία λαού που θέλει να ζήσει και θα ζήσει. Που θα παλαίψει όλος μαζί ενωμένος, που θα παλαίψει και θα νικήσει.
Γιατί τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά νιώθουμε όλοι ζωντανή μέσα μας την εγερτήριο κραυγή του Ρήγα Φεραίου, που εμψύχωσε τους προγόνους μας του 21.
“Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή
παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή!”
4. [B]ΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ. [/B]
Αυτή λοιπόν είναι η απάντηση του ελληνικού λαού στην ξένη τυραννία και στη ντόπια προδοσία. “Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή”.
Μ' αυτή την απόφαση αντικρύζει ο ελληνικός λαός τα χτυπήματα των ξένων εθνικοφασιστών και των ντόπιων προδοτών. Ν' αγωνιστεί, να παλέψει, να νικήσει, να λυτρωθεί, να λυτρωθεί οριστικά από κάθε ξένη και ντόπια σκλαβιά .
Και η απόφαση αυτή ξεσπάει από χίλιες πλευρές. Και από χίλιες πλευρές γίνεται προσπάθεια να ριχτούνε συνθήματα για τον αγώνα και να οργανωθούνε δυνάμεις γι' αυτόν.
Μα ένας τέτοιος αγώνας σκληρός και δυνατός , ένας αγώνας για ζωή ή θάνατο ενός λαού, δε μπορεί να διεξαχθεί ούτε με πρόχειρα συνθήματα, ούτε με πρόχειρες, σκόρπιες, ασυννενόητες και διασπαρμένες οργανώσεις.
Ο αγώνας αυτός βγαίνει μέσα από την σημερινήν αντικειμενική πραγματικότητα και από τη σημερινήν ψυχική διάθεση ολόκληρου του λαού. Για να πετύχει, πρέπει να ανταποκρίνεται και στις ανάγκες της πραγματικότητας , και στην αληθινή ψυχική διάθεση του λαού. Πρέπει να ριζώσει βαθιά μέσα στα πράγματα, να ριζώσει μέσα στη γη μας, ν' αγκαλιάσει την ακατανίκητη λαχτάρα του λαού για τη λευτεριά του. Γι' αυτό είναι ανάγκη και τα γνωρίσματά του και οι σκοποί του και τα συνθήματά του να βγούν από μέσα από τις ανάγκες και μέσα από τους πόθους του λαού, και τότε μόνο θα οδηγηθούνε και στο σωστό δρόμο για την οργάνωσή του.
Ποια είναι λοιπόν τα γνωρίσματα αυτά του αγώνα ;
Ο σημερινός αγώνας του λαού μας στο περιεχόμενό του δεν μπορεί να είναι τίποτ' άλλο, παρά απελευθερωτικός. Πρόκειται να κατακτήσουμε τη λευτεριά μας, να διώξουμε τους ξένους επιδρομείς από τη χώρα μας, να υπερασπίσουμε τα δικαιώματά μας στη ζωή και στον πολιτισμό. Πρόκειται ν' ανοίξουμε το δρόμο για μιαν ελεύθερη, πολιτισμένη και ευτυχισμένη Ελλάδα. Αυτός είναι ο πρώτος, ο υπέρτατος, ο μόνος σκοπός, που μας προβάλλεται σήμερα επιταχτικά όσο ποτέ.
Στη μορφή του ο σημερινός αγώνας δεν μπορεί, παρά να είναι παλλαϊκός , ν' αγκαλιάσει όλα τα στρώματα του λαού, και το εργάτη, και τον αστό, και τον αγρότη και το διανοούμενο. Και μ' αυτή την έννοια της παλλαϊκότητας ο αγώνας αυτός χαρακτηρίζεται σαν αγώνας εθνικός . Ο σημερινός, λοιπόν, αγώνας που βγαίνει από τα πράγματα και την ψυχική διάθεση όλου του λαού είναι αγώνας εθνικοαπελευθερωτικός, και μόνο αν έτσι κατανοηθεί και οργανωθεί μπορεί να φέρει το ποθητό αποτέλεσμα.
Μα ένας τέτοιος αγώνας, για να διεξαχθεί αποτελεσματικά δε μπορεί να είναι ακέφαλος ή πολυκέφαλος. Ασύνταχτα μπουλούκια, οσοδήποτε αποφασισμένα, δεν μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα. Ασυννενόητες ομάδες οσοδήποτε ηρωϊσμό κι' αν δείξουνε, είναι καταδικασμένες στην καταστροφή.
΄Ενας τέτοιος εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας, για να διεξαχτεί αποτελεσματικά έχει ανάγκη πριν από όλα, και περισσότερο από όλα, από ενότητα. Ενότητα στους σκοπούς, ενότητα στην οργάνωση, και ενότητα στην καθοδήγηση.
Αυτή είναι η επιταγή που έρχεται μέσα από τα πράγματα και μέσα από τη λαϊκή θέληση.
Με όλη την καλή τους πρόθεση οι διάφορες ομάδες που προθυμοποιούνται ν' αναλάβουν ένα μέρος του αγώνα, θα φέρουν ολέθρια αποτελέσματα αν δεν κατανοήσουμε τη βασική αυτή απαίτηση.
Πρώτα, πρώτα, λοιπόν, ενότητα στους σκοπούς. Ποιοι μπορεί να είναι σήμερα οι σκοποί ενός εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα;
α)[U] Η καθημερινή πάλη για να μην τσακιστεί ο λαός κάτω από την πείνα, την αρρώστεια και τις υλικές στερήσεις. Όταν αφήσεις το λαό να πεθαίνει στους δρόμους, να κουρελιαστεί ψυχικά και σωματικά, και λες έπειτα πως θα κάνεις “στον κατάλληλο καιρό” εθνικοαπελευθερωτικόν αγώνα, είσαι ένας συνειδητός απατεώνας και συνεργάτης του εχθρού. Γιατί είναι το ίδιο σαν να λες, πως θα βάλεις ένα κουφάρι να πολεμήσει.
Ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας λοιπόν, αρχίζει από την καθημερινή πάλη για το ψωμί, για τα συσσίτια, για τα μεροκάματα, για τα φάρμακα, ενάντια στην εξαθλίωση του λαού και τη λιμοκτονία του. [/U]
β) Η καθημερινή αντίσταση, παθητική και ενεργητική, ενάντια στον κατακτητή και στα κοπέλια του. Ο φρονηματισμός του λαού, η καταπολέμηση κάθε συμβιβασμού με τη σκλαβιά.
γ) Η καθημερινή προσπάθεια να παραλύσουν οι δυνάμεις του καταχτητή, να μην εξυπηρετούνται οι πολεμικοί σκοποί του με την εργασία τη δική μας και με τα υλικά τα δικά μας.
δ) Η ενεργητική αντίσταση στη βία, η απάντηση στη βία, με τη βία, ο ένοπλος αγώνας και η τελική ένοπλη εξέγερση.
Πώς μπορεί να ονομαστεί εθνικοαπελευθερωτικός ένας αγώνας που δεν περιέχει όλους αυτούς τους σκοπούς και που μόνο έτσι μπορεί να φέρει το τελικό αποτέλεσμα , την απολύτρωση της χώρας από τους ξένους καταχτητές και την ανάχτηση της λευτεριάς μας;
Μα ο αγώνας δεν μπορεί να σταματήσει ως εδώ. Δεν αρκεί να καταχτηθεί η λευτεριά, πρέπει να στερεωθεί και να κατοχυρωθεί. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει αλλιώς παρά αν ο λαός κρατήσει στα χέρια του και τη λευτεριά του, και εξασκεί τα κυριαρχικά του δικαιώματα απεριόριστα και στον καιρό της ειρήνης. Τώρα που έχασε ο λαός τη λευτεριά του, τώρα καταλαβαίνει, τη σημασία έχει να την κρατήσει πάντα αυτός στα χέρια του και να μην την εμπιστεύεται σ' άλλους.
Αυτό σημαίνει, πως μόλις διώξει ο λαός τους ξένους καταχτητές
α) Θα βγάλει κυβέρνηση από την ηγεσία του εθνικοαπελευθερωτικού παλλαϊκού αγώνα, από τα κόμματα και τις ομάδες που θα τον οδηγήσουνε στην πάλη και στη νίκη.
β) Πως θ' αποκατασταθούν αμέσως όλες οι λαϊκές ελευθερίες, ελευθερία του λόγου, του τύπου και της συγκέντρωσης, και θα δοθεί γενική αμνηστεία.
γ) Πως αμέσως θα προκηρυχθούν εκλογές για συνταχτική εθνοσυνέλευση, που θα συντάξει το λαοκρατικό πολίτευμα της χώρας, σύμφωνα με την κυρίαρχη λαϊκή θέληση. Το δεύτερο αυτό μέρος του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα είναι η φυσική συνέχεια και ολοκλήρωση του πρώτου. Η αποκατάσταση και κατοχύρωση της εσωτερικής λευτεριάς. Το να δεχεσαι το πρώτο μέρος και να μη δέχεσαι το δεύτερο σημαίνει πως επιβουλεύεσαι τη λευτεριά του λαού και πως θέλεις να διώξεις τον ξένο τύραννο για να μπεις εσύ στη θέση του. Αυτοί είναι οι μόνοι πραγματικοί σκοποί ενός σημερινού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, όπως βγαίνουνε μέσα από τις αντικειμενικές συνθήκες και την αληθινή θέληση του λαού.
Γύρω από αυτούς τους σκοπούς πρέπει να ενωθούν όλοι, όσοι πραγματικά και ειλικρινά επιθυμούν ν' αγωνιστούν για την λαϊκήν απολύτρωση. Κατάχτηση της εξωτερικής λευτεριάς, κατάχτηση και κατοχύρωση της εσωτερικής λευτεριάς, να με δυο λόγια ποιοι μπορεί να είναι οι σκοποί του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.
Μα για να πραγματοποιηθούν αυτοί οι σκοποί χρειάζεται ένα δεύτερο σημαντικώτατο συστατικό, ενότητα στην οργάνωση. Η οργάνωση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα δε μπορεί παρά να είναι μια και ενιαία. Ούτε ασύνταχτα μπουλούκια, ούτε πολυκέφαλες ομάδες, που η καθεμιά τους να κάνει ό,τι της κατέβει. ΄Ολες οι ενέργειες, που θα γίνουνται για να πετύχουν οι σκοποί του μεγάλου αγώνα, όλες οι μερικότερες μορφές της πάλης, όλα τα στάδια που θα διατρέξει ο αγώνας πρέπει να εκπηγάζουν από ένα βασικό σχέδιο, από μιαν ενιαίαν οργάνωση, ν' ακολουθάνε μια σταθερή, φωτισμένη πορεία που θα ξέρει τί θα ζητάει και πού θα οδηγεί το λαό .΄Ολες οι μερικότερες δυνάμεις πρέπει να είναι συνταγμένες σε μια μεγάλη, παντοδύναμη οργάνωση. Αλλιώς, θα έχουμε ενέργειες αλληλοσυγκρουόμενες, άστοχες, άσκοπες και που πολλές φορές η μια θα εξουδετερώσει την άλλη. ΄Ολες οι δυνάμεις συγκεντρωμένες σε μιαν οργάνωση παλλαϊκή και πανελλήνια, μόνον έτσι μπορούν να κινητοποιήσουνε πραγματικά το λαό, να τον φέρουνε σε σκόπιμους αγώνες και να πετύχουνε το τελικό αποτέλεσμα.
Ενότητα στους σκοπούς, λοιπόν, κι' ενότητα στην οργάνωση. Και τρίτο απαραίτητο στοιχείο: ενότητα στην καθοδήγηση. Ο λαός μας το λέει τόσο απλά και σοφά: ΄Οπου λαλούν πολλά κοκόρια αργεί να ξημερώσει, και σε τούτη εδώ την περίσταση, την τόσο τραγική, που όλη μας τη ζωή κι' όλο το μέλλον της φυλής είναι σε κίνδυνο, είναι φόβος να μην ξημερώσει ποτέ και να μην ιδούμε ποτέ τον ήλιο της λευτεριάς απάνω στη γη μας. Δεν υπάρχει στιγμή ιερότερη από τη σημερινή για να βάλουμε κάτω όλοι τις προσωπικές μας φιλοδοξίες, τις προσωπικές μας φιλοτιμίες, τα παρελθόντα μας, τα πάθη μας, τα μίση μας, τα συμφέροντά μας, τις σοφίες μας και τις γνώσεις μας, και να τα υποτάξουμε όλα, μα όλα, στον ένα και μόνο ιερό σκοπό, τη σωτηρία του λαού μας και την απολύτρωσή του από τη σκλαβιά.
Όποιος κρατώντας οποιουσδήποτε προσωπικούς υπολογισμούς, συμφέροντα, μίση, αντιπάθειες, συμπάθειες και φιλοδοξίες και “ιδεολογίες” καταπολεμάει ή υπονομεύει ή ματαιώνει μ' οποιονδήποτε τρόπο την ενότητα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, την ενότητα στους σκοπούς, στην οργάνωση και στην καθοδήγηση του, αυτός οπουδήποτε και να βρίσκεται, οπωσδήποτε και να λέγεται, είναι συνεργάτης των ξένων καταχτητών, θεληματικά ή άθελα, προδότης του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.
Ενότητα λοιπόν στους σκοπούς, στην οργάνωση και στην καθοδήγηση του παλλαϊκού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, που θα οδηγήσει τον Ελληνικό λαό για να αναχτήσει τη λευτεριά και να την κατοχυρώσει κρατώντας την πάντα στερεά στα χέρια του. Αυτά είναι τα καθήκοντα της σημερινής στιγμής.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Γιάννης Ποταμιάνος
19-04-2012 @ 09:55 | α) Η καθημερινή πάλη για να μην τσακιστεί ο λαός κάτω από την πείνα, την αρρώστεια και τις υλικές στερήσεις. Όταν αφήσεις το λαό να πεθαίνει στους δρόμους, να κουρελιαστεί ψυχικά και σωματικά, και λες έπειτα πως θα κάνεις “στον κατάλληλο καιρό” εθνικοαπελευθερωτικόν αγώνα, είσαι ένας συνειδητός απατεώνας και συνεργάτης του εχθρού. Γιατί είναι το ίδιο σαν να λες, πως θα βάλεις ένα κουφάρι να πολεμήσει.
Ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας λοιπόν, αρχίζει από την καθημερινή πάλη για το ψωμί, για τα συσσίτια, για τα μεροκάματα, για τα φάρμακα, ενάντια στην εξαθλίωση του λαού και τη λιμοκτονία του.
Πόσο επίκαιρα είναι και τα μηνύματά του σήμερα;
Ποιος θα το φαντάζονταν μετά από τόσα χρόνια
να πλανάται το φάντασμα της πείνας και της ανεργίας
της αρρώστιας και των στερήσεων. Να διαλύονται
παιδεία, υγεία, αξιοπρέπεια, ταμεία, περίθαλψη
και τόσες κατακτήσεις του λαού;
Πάντα λοιπόν επίκαιρο ένα μέτωπο αγώνα
για την ανατροπή μιας τέτοιας εξουσίας....
Ευχαριστούμε φίλε για το κείμενο
που μας ανέβασες, καλή σου μέρα
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | monajia
19-04-2012 @ 14:31 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | agrafos
19-04-2012 @ 15:00 | monte...
μεταφερω την απαντηση μου στο χτεσινο σου σχολιο στην σελιδα σου ....χαριν ευκολιας...
πως να υπαρχει νεος ΓΛηνος η Βελουχιωτης οπως λες
αφου ο ιδιος παραδεχεσαι οτι τελικα δεν υπαρχει
κι αναγκη για απελευθερωτικο αγωνα γιατι τετοιος
αγωνας προυποθετει στρατιωτικη κατοχη πραγμα
που δεν υπαρχει.......
....οσο το οτι δεν...παιζουμε με τα ....αλλα παιδακια οπως λες δλδ το οτι δεν συνεργαζομαστε με
την υπολοιπη αριστερα η με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ
που απο οτι θυμαμαι ασπαζεσαι τις πολιτικες της θεσεις
κοιταξε.....για να διαλεξετε να ιδρυσετε αλλο πολιτικο
φορεα ενω προυπηρχε το ΚΚΕ σημαινει οτι θα ειχατε θεμελιωδεις διαφορες με το ΚΚΕ και για αυτο
δεν ταχθηκατε μαζι του η στην περιπτωση της ΝΑΡ
μονοι σας αποσχιστηκατε απο αυτο..
αρα οι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εχουν κανει μονοι τους
την επιλογη τους....τωρα ζητατε και τα ρεστα;;;
,
Οργάνωση μέτωπο και κίνημα
11.10.08
.
Άρθρο του σ Γιώργου Γράψα
( 1993)
Μάρτιος για την
αντίληψη του ΝΑΡ σε σχέση με την
συγκρότηση του επαναστατικού υποκειμένου
,
και τη σχέση οργάνωσης μετώπου και
.
κινήματος
Για να εκτιμήσουμε νηφάλια την μέχρι τώρα προσπάθειά μας και τον προβληματισμό για την
,
συγκέντρωση των πολιτικών επαναστατικών δυνάμεων
χρειάζεται να προσδιορίσουμε
.
ορισμένα κοινά σημεία αναφοράς
Αυτά σχετίζονται με ερωτήματα και σκέψεις που
.
παρουσιάζονται στην καθημερινή ζωή
;
Πώς διαμορφώνεται το πολιτικό επαναστατικό υποκείμενο στις σημερινές συνθήκες
Ποια είναι
;
η σχέση αυτού του υποκειμένου με την υπόλοιπη κοινωνία Οι απαντήσεις σε αυτά τα
ερωτήματα χρειάζεται να αξιοποιούν το επιστημονικό κεκτημένο συλλήψεων και εφαρμογών
,
του Μαρξ
,
του Λένιν
’
ν
,
απορρίπτουν την υποταγή
τον αντεπαναστατικό χαρακτήρα της
,
κατεστημένης αριστεράς
,
να επιχειρούν κυρίως ένα ποιοτικό και ποσοτικό αίτημα
παίρνοντας
υπόψη τους τις νέες δυνατότητες και τις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται σήμερα στην
.
εργατική τάξη Βασικό στοιχείο της νέας προσπάθειας είναι να αντιμετωπίσουμε τον
,
κατακερματισμό της ιδεολογίας
της πολιτικής πράξης και της μαζικής δράσης των
,
πρωτοπόρων εργατικών δυνάμεων
.
που επέβαλλε η αντίληψη των παραδοσιακών ΚΚ
Η
’
αποξένωση της ιδεολογίας απ
την πολιτική και μαζική δράση μετέτρεπε την ιδεολογική
«»
δουλειά
,
σε θεολογία
την πολιτική σκέψη σε προνόμιο των πολιτικών γραφείων και την
.
μαζική δράση σε καταναγκαστικό πρακτικισμό
...........τωρα πως γινεται αυτοι που σου την βγαινουν
απο τα αριστερα ασκωντας κριτικη για την συνεργασια σου με την ΝΔ το '89 αλλα και για την πορεια της Σοβιετικης ενωσης
κατεληξαν να βρισκονται στα δεξια σου αποκλειοντας τη σοσιαλιστικη επανασταση για λαικη εξουσια
σαν αμεσως επομενο σταδιο απο την ενδεχομενη ανατροπη του καπιταλισμου και υιοθετωντας την λογικη του ...μεταβατικου σταδιου της αστικης
αριστερης διαχειρησης του καπιταλισμου χωρις
να αποφυγουν την υποταγη και τον αντεπαναστατικο χαρακτηρα της αντεπαναστατικης κατεστημενης αριστερας
οπως οι ιδιοι αναφερουν στο παραπανω αρθρο
του Γραψα και δεδομενου οτι η πειρα αυτων των μεταβατικων σταδιων σε ευρωπη και λατινικη αμερικη
...αριστερων κυβερνησεων που ελαβαν μερος και
μεταλλαγμενα ευρωπαιικα ΚΚ που βομβαρδισαν και την Γιουγκοσλαβια σαν απομειναρι του υπαρκτου
σοσιαλισμου στην ευρωπη αποδειχθηκαν πραγματικα
σωσιβια του καπιταλισμου και γιγαντωσαν τα
μονοπωλια που τωρα τρωνε την ευρωπη
δεν το καταλαβαινω...,,,η μαλλον καταλαβαινω
οτι στην πραγματικοτητα καθε αριστερος, του ΚΚΕ
μονο απο τα δεξια μπορει να του τη βγει
οσο για το συνεργατης του εχθρου....στο υπογραμμισμενο κειμενο
σας το αναγνωριζω οτι την συνομοσιολογια δεν την εχετε ξεπερασει ακομα και στον επιστρεφω σαν χαρακτηρισμο αν σου αρεσει κι αυτο το παιχνιδι
ως αποτελεσμα της παραπανω σκεψης μου για
την διαχειρηση του καπιταλισμου απο ..αριστεριστικες δυναμεις κιολας με την εννοια της ακαταπαυστης
επαναστατικης δραστηριοτητας που υποτιθεται
οτι σας διακατεχει
οσο για τον Βελουχιωτη και τον Γραψα απορω...
οσο ανηκαν στο ΚΚΕ και σαν ηγετικα στελεχη του
και της ΚΝΕ δεν διεγραψαν κανενα μελος του
λογω......ιδεολογικης αποκλισης;;;;;;;;;
οσο για τα μαρξιστικα μου εργαλεια οπως λες
δυστυχως η ευτυχως δικαιωνονται καθε μερα και τωρα ακομη πιο πολυ σαν τα πλεον καταλληλοτερα
για κομμουνιστες και οχι γενικα για..............αριστερους
| | arpistre
19-04-2012 @ 15:30 | υποθέτω θ' ακολουθήσουν αρκετές ακόμα αναλύσεις μέχρι τις εκλογές και έχει ξαναπαίξει το έργο αρκετές φορές..
εγώ δεν ψήνομαι να γράψω εκθέσεις για τα ενδιάμεσα στάδια του καπιταλισμού, ένας καλός βαθμός δεν θα με ωφελήσει ιδιαίτερα..
άσε που με απασχολεί αρκετά τι νόημα δίνει ο καθένας και η καθεμία όταν χρησιμοποιεί τη λέξη "λαός"
άσχετο, αν έχεις εκατόν πενήντα χρόνια τα ίδια εργαλεία και δεν τ' αλλάζεις, πάει να πει ότι σου έχουν φέρει αποτελέσματα και εξακολουθούν να σου φέρνουν.. άρα, να τα χαίρεσαι..
| | agrafos
19-04-2012 @ 16:06 | μονο που εσυ μαρια καλυπτεσαι απο οτι ξερω
ιδεολογικα απο εργαλεια των ιδιων χρονων και μαλιστα της λιθινης εποχης οσον αφορα την αξια της αναλυσης
κι απο οτι ξερω δεν σου εφεραν πουθενα αποτελεσματα
.....ουτε καν πειραματα αξια λογου | | arpistre
19-04-2012 @ 17:12 | μα δεν φυλάω για τον εαυτό μου το ρόλο του καθοδηγητή και του μπροστάρη της νικηφόρας επανάστασης της τάξης μου
η κοινωνία με τους συσχετισμούς της θα κάνει (ή δεν θα κάνει) τις αλλαγές της
είτε με τους εργάτες ή με τους άνεργούς της
τα αντιεξουσιαστικά χαρακτηριστικά της θεώρησής μου είναι πραγματικά παλιά,
φαντάζομαι συνομήλικα με την πρώτη εδραίωση της εξουσίας (που είναι μια διαταξική έννοια)
το πιο όμορφο, αλλά ανολοκλήρωτο πείραμα που σκέφτομαι είναι της Ισπανίας,
όμως εκτός από τον στρατό του Φράνκο, ήταν απέναντι και οι κομμουνιστές.. κρίμα.. | | montekristo
19-04-2012 @ 18:10 | Δεν ξέρω γιατί έχεις την ανάγκη να με κατατάξεις κάπου, πάντως δεν έχεις πέσει πολύ έξω, ήμουν από αυτούς που έφυγαν με τον Γράψα από την ΚΝΕ στα φοιτητικά μου χρόνια, στη συνέχεια έβλεπα με καλό μάτι την ανταρσύα χωρίς να είμαι αυτό που λένε αγωνιστής της πράξης, χαλαροί δεσμοί και ιδιώτευση.Το τελευταίο διάστημα η ανάγκη τους να γλύφουν το ΚΚΕ με απομάκρυνε, παρακολουθούσα με ενδιαφέρον τον Καζάκη, τον είδα κι αυτόν να κάνει μέτωπο με τον Παπαθεμελή...κατάληξα γενικώς αριστερός αν πρέπει να μου βάλεις μια ταμπέλα, μα αν θα διευκόλυνε την κουβέντα θα προσδιόριζα τον εαυτό μου αλλιώς...όπως είμαι και στην πραγματικότητα δηλαδή, ένας άνθρωπος που ζει την σημερινή κατάσταση, δέχεται την πίεση που δεχόμαστε όλοι, ζει την δικτατορία των λεφτάδων ντόπιων και ξενων, εξοργίζεται με την προπαγάνδα που μας σερβίρουν κάθε μέρα και βλέπει το μέλλον να έχει πολύ σκοτεινά χρώματα. Έχω αριστερές πεποιθήσεις αν αυτό σημαίνει πως δεν γουστάρω να κλέβω τον συνάνθρωπό μου, θέλω όλοι οι άνθρωποι να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες και να ζουν σε ένα κοινωνικό καθεστώς που θα σέβεται τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά και θα του καλύπτει τις βασικές του τουλάχιστον ανάγκες, υγεία, μόρφωση, δουλειά, στέγη, ψυχαγωγία, που θα του δίνει άπειρες δυνατότητες δημιουργίας και προσφοράς στον συνάνθρωπο...
Αυτές είναι συνοπτικά οι αρχές μου και οι πεποιθήσεις μου. Ξέρω ότι αυτές δεν χωράνε σε αυτό το σύστημα που ζούμε, ο καπιταλισμός είναι η ζούγκλα, είναι το βασίλειο του παραλογισμού, είναι η προϊστορία της ανθρωπότητας
Κατέταξε με λοιπόν όπου θέλεις με βάση τα παραπάνω και στο εξής ας με ελέγχεις για την συνέπειά μου με βάση τις αρχές και τα πιστεύω αυτά και όχι του Γράψα, της ανταρσύας ή του ΚΚΕ.
πάμε παρακάτω τώρα, θεωρείς ή όχι ότι σήμερα μια εποχή που είμαστε πλέον σε μια κατάσταση απαξίωσης και εκφυλισμού των συνδικαλιστικών οργανώσεων, που η δημοσιογραφία των ΜΜΕ είναι όπως και το 73 μονόπλευρη και κατευθυνόμενη τελείως, που ο λαός ξέχασε τι θα πει συλλογικότητα και οργάνωση, που ο σοσιαλισμός πλέον σημαίνει κορέα ή κινα ή κούβα, που από την άλλη όσο εμείς ακολουθούμε μοναχικές διαδρομές οι αντίπαλοί μας πλέον αποφασίζουν τελείως συγκεντρωτικά-γιουρογκρουπ,δντ, και τα ρέστα εργάζονται μεθοδικά και προετοιμάζουν το κάθε βήμα τους μια δεκαετία πριν έχοντας μια τεράστια υποδομή να δουλεύει για να περάσει η θέλησή τους και να γίνει το πιστεύω του κάθε πολίτη στην ευρώπη και να πει "ναι σφάξε με αγά μου να αγιάσω", μια τέτοια εποχή λοιπόν που μας έχουν πάρει παραμάζωμα και κάθε μέρα μας καρφώνουν και ένα καινούριο καρφί στην κάσα μας είναι τόσο δύσκολο όλοι αυτοί που αντιδρούν και θέλουν να λέγονται πρωτοπορίες σε όποια μερια του πολιτικού φάσματος κι αν ανήκουν (πλην χρυσαυγής) να καθήσουν όλοι μαζί και να πούνε βρε αδερφέ υπάρχει και άλλος δρόμος που είναι αυτός και αυτός, θα αρνηθούμε το χρέος γιατί πρώτα πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει ο λαός μας και το κράτος μας, θα πιάσουμε τους κερατάδες που τα στείλαν στην ελβετία και αν μας κάνουν και τον ζόρικο θα εθνικοποιήσουμε ότι έχουν και δεν έχουν στην Ελλάδα, οι τράπεζες θα κρατικοποιηθούν σε μια μέρα και δεν ξέρω εγώ τι άλλο, να φύγουμε απο Ε.Ε από ευρώ να κάνουμε άλλες συμαχίες σαν χώρα να διακυρήξουμε με λίγα λόγια πως αυτός ο τόπος δεν είναι ξέφραγο αμπέλι που όποιος κερατάς θέλει θα έρχεται και θα κλέβει ότι του λιμπίζεται....πολλά θα μπορούσαν να προτείνουν οι πρωτοπορίες και σε πολλά θα μπορούσαν να καταλήξουν και με αυτό τον τρόπο να έδιναν μια διαφορετική τροπή στα πράγματα και όπου βγει, τουλάχιστον θα δείχναμε ότι δεν είμαστε ζόμπι, ότι εδώ υπάρχουν ακόμη ζωντανοί και αξιοπρεπείς άνθρωποι με λεβεντιά όπως παλιά. Και το ερώτημα είναι γιατί δεν το κάνουν αυτό? Μήπως δεν είναι ώριμη η κοινωνία? μα το αντίθετο συμβαίνει, ο κόσμος ζητάει μαι άλλη διέξοδο και την περιμένει από την αριστερά. Δεν πιστεύουν όσα λένε και σου λέει άμα έρθει η ώρα να κάνουμε όσα λέμε θα ξεβρακωθούμε γιατί καλή διαμαρτυρία αλλά στην πράξη τα πράγματα είναι λίγο πιο δύσκολα? Δεν ξέρω για κάποιους ίσως να ισχύει αυτό. Είναι τόσο αγεφύρωτες οι διαφορές τους?
Μα υποτίθεται ότι όλοι τα λαϊκά συμφέροντα υπερασπίζονται...υπάρχει τόσος πλουραλισμός μέσα στα λαϊκά συμφέροντα?
Δεν ξέρω φίλε, κι αισθάνομαι ότι για άλλη μια φορά όλοι με πουλάνε για το μαγαζάκι τους και για την πελατεία τους
Γυρνάω λοιπόν πάλι στον Γληνό:
"Μα ένας τέτοιος αγώνας σκληρός και δυνατός , ένας αγώνας για ζωή ή θάνατο ενός λαού, δε μπορεί να διεξαχθεί ούτε με πρόχειρα συνθήματα, ούτε με πρόχειρες, σκόρπιες, ασυννενόητες και διασπαρμένες οργανώσεις.
Ο αγώνας αυτός βγαίνει μέσα από την σημερινήν αντικειμενική πραγματικότητα και από τη σημερινήν ψυχική διάθεση ολόκληρου του λαού. Για να πετύχει, πρέπει να ανταποκρίνεται και στις ανάγκες της πραγματικότητας , και στην αληθινή ψυχική διάθεση του λαού. Πρέπει να ριζώσει βαθιά μέσα στα πράγματα, να ριζώσει μέσα στη γη μας, ν' αγκαλιάσει την ακατανίκητη λαχτάρα του λαού για τη λευτεριά του. Γι' αυτό είναι ανάγκη και τα γνωρίσματά του και οι σκοποί του και τα συνθήματά του να βγούν από μέσα από τις ανάγκες και μέσα από τους πόθους του λαού, και τότε μόνο θα οδηγηθούνε και στο σωστό δρόμο για την οργάνωσή του. " | | agrafos
19-04-2012 @ 18:32 | πραγματικα ειναι αστεια οποιαδηποτε κουβεντα
με καποιον που δηλωνει αντιεξουσιαστης
για εναν χαμενο εμφυλιο που πηραν μερος αναρχικοι
ασκωντας εξουσια μετεχοντας σε εκλογες....
οσο αστεια οσο και αφελης ηταν....και η οργανωση των αναρχικων
(πως να ζητας..οργανωση απο αναρχικους;;;;)
στην προετοιμασια εναντιον των φασιστων
που εγκαιρα ειχε προειδοποιησει το ΚΚΙ
μετεχοντας κι αυτο στην κυβερνηση του Λαικου Μετωπου γιατι φοβηθηκαν μην μοιασουν στους κομμουνιστες που ηθελαν να τσακισουν τους φασιστες
χωρις να τους δωσουν τη δυνατοτητα να οργανωθουν
αν δεν ειναι αυτο πολιτικη αφελεια τοτε τι ειναι;;;
γεματοι αντιφασεις ειναι οι αναρχικοι οπως και η θεωρια τους μικροαστικη αντιληψη της κοινωνιας
και οπως ειπε και ο Horacio Prieto
γραμματεας της αναρχοσυνδικαλιστικης οργανωσης CNT
τοτε στην Ισπανια για το πειραμα της αναρχικης κοινωνιας.............
ο κολεκτιβισμός που ζούμε στην Ισπανία δεν είναι αναρχικός κολεκτιβισμός , είναι η δημιουργία μιας νέας κεφαλαιοκρατίας, πιό ανόργανη από το παλαιό κεφαλαιοκρατικό σύστημα που έχουμε καταστρέψει. .. Οι πλούσιες κολεκτίβες αρνούνται να αναγνωρίσουν οποιεσδήποτε ευθύνες, καθήκοντα ή αλληλεγγύη προς τις φτωχές κολεκτίβες. .. Καμία δεν κατανοεί τις περιπλοκές της οικονομίας, την εξάρτηση μιας βιομηχανίας από την άλλη." (6 Ιανουαρίου ..1938) (5) .
............φιλελευθεροι μικροαστοι......αν μη τι αλλο
| | agrafos
19-04-2012 @ 18:37 | Αυτές είναι συνοπτικά οι αρχές μου και οι πεποιθήσεις μου. Ξέρω ότι αυτές δεν χωράνε σε αυτό το σύστημα που ζούμε, ο καπιταλισμός είναι η ζούγκλα, είναι το βασίλειο του παραλογισμού, είναι η προϊστορία της ανθρωπότητας
''''δεν διαφωνουμε monte | | arpistre
20-04-2012 @ 00:43 | γι' αυτό λέω ότι είναι το πιο όμορφο παράδειγμα ::smile.::
είχαν ν' αντιμετωπίσουν ένα ολόκληρο σύστημα πολύ καλά ριζωμένο και με πάμπολλα πλοκάμια
ταυτόχρονα με τον πόλεμο, εννοώ
παραγωγή και ισότητα, χρήμα, πατριαρχικές δομές, πάλη ενάντια στο φασισμό, πίεση από τους σταλινικούς..
δεν κράτησε πολύ όμως.. ποιος είπε ότι ο αγώνας είναι ένας περίπατος σε μια τετραγωνισμένη αλέα;;
πάντως, αν μπορείς να κάνεις τέτοια στείρα κριτική για ένα παράδειγμα που διάρκεσε από το πρωί μέχρι το βράδυ (μεταφορικά μιλώντας)
πώς και δεν είσαι εξίσου ευαίσθητος σε μαρξιστικά ή λενινιστικά ή σταλινικά παραδείγματα που κράτησαν βδομάδες, μη σου πω και χρόνο ολόκληρο (πάλι μεταφορικά μιλώντας);;
σου απαντάω τώρα, ενώ από μέσα μου ξέρω ότι έτσι συνεισφέρω στην προεκλογική σου παρουσία
και δεν πολυγουστάρω να γίνω "εργαλείο" για ένα τέτοιο σκοπό..
τέλος πάντων, η ορμή τελικά δεν υπάκουσε στη σκέψη
μικροαστισμός μάλλον..
::angel.:: | | Αστρογιογγι
21-04-2012 @ 19:24 | και μια και ειναι η μερα...Χρονια Χαζα Χουντα)))
Να μην ανησυχειτε...πισω απο ολα ενεργουν
οι Πρακτορες του Χαους και οι Σιωπηλοι!
οι λυσεις ειναι δυο συμφωνα με τον Γαλαξιακο Νομο περι Δημοκρατιας
η αφαιρεις το καρκινωμα και μετα τον σκοτωνεις
η το αφηνεις να μεταλλαχτει παντου μεχρι να καταρρευσει σιωπηλα .
η Φυση ειναι η λυση (αγνωστος Πελασγος)
και τωρα , λεει οτι αφησαν στην απεξω τους Ρωσους στο αεριο & πετρελαια
και πανε Συμβουλιο Επικρατειας...
Εγω θελω το προσωπικο μου μεριδιο να το δωσω στον Πουτιν
πως μπορω να εκχωρησω το δικο μου ποσοστο αντλησης
σε Ρωσικη εταιρεια;
αν και η πρωτη σκεψη μου ηταν Νορβιγικη αλλα ο Γιωργακης
χωρις να με ρωτησει απαντησε αρνητικα...δεν του κραταω κακια
αλλα εγω δεν εχω τις ακρες του στις ΕΙΠΑ!
Θα το ποσταρω σε φορουμ Μοντε... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
