| |
Ας κοιτάξουμε
Μήπως βρούμε ένα σπόρο ελπίδας
Όπως ο ήλιος ψάχνει να βρει το πρόσωπο του παγωμένου
και ο άνεμος γυρεύει αδιάκοπα μια γωνιά να κρυφτεί
Γυάλινη ζωή ρημαγμένη
με τα θρύψαλα να ματώνουν τα χείλη μας
και με τα δόντια μας καθώς μασάμε το σπασμένο γυαλί οι φωνές μας να ορκίζουν αλήθειες
και να είναι ποτάμι το αίμα
γεμάτο αφρούς και θάλασσα και πόνο
Συλλογίζομαι ένα μεγάλο ταξίδι
σ' έναν κόσμο μακρινό, ονειρεμένο
μακριά απ' αυτό το πλήθος που μοιάζει με σιρόπι για το βήχα ληγμένο
και χωρίς φυλακές
χωρίς σφραγισμένες τις πόρτες
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
