| |
ματια που θολα κοιτουν για σενα
θα πιω ολου του κοσμου το νερο
να σε κρατω γερα φυλακισμενα
στα χερια μου ψηλα στον ουρανο
κοιταζω γυρω τα παραθυρα κλεισμενα
ενα μαρτυριο της στεριας εφιαλτικο
που ειναι τα φιλια τα νοικιασμενα
να ξεδιψασω να ξεχασω σαν τα πιω
παραξενα κοιτουν απελπισμενα
τα ματια που αντικρυσα πριν πω
που ειναι η αγαπη που περιμενε για μενα
μια φεγγαρολουστη που ηθελα να δω
μπαταρει με σκυμενο το κεφαλι
με στομα σφραγισμενο και πικρο
με κοιταξε και ειδα το κουφαρι
απο την ανοιξη που ηθελα να δω
να δινω κερματα που φυλαγα κρυμενα
σε ενα σωμα που ειχε μεινει ο καπνος
απ την φωτια που γνωρισα σεργιανι
δεν εχει μεινει να θυμιζει ποθυτο
αν ειχε η ντροπη κι αλλο σεργιανι
να ξεχωριζει απο τα χειλη το νερο
για να ξεπλυνει το κορμι που θα με βαλει
σε καραντινα πριν τα χειλη σου να πιω
dimitris aspiotis
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
