| |
Ποτέ δεν είπα ότι είμαι "ποιητής"
ούτε και δήλωσα ποτέ μου "καλλιτέχνης"
δήθεν "ποιότητας" δεν είμαι εραστής
ούτε και δούλος ταπεινός αυτής της τέχνης
Δε θα σου πω για τα ταξίδια του Σεβάχ
μόνο για κείνα που στ' αλήθεια έχω ζήσει
για ένα γέλιο ένα δάκρυ κι ένα αχ!
για έναν πόνο που ο χρόνος θα τον σβήσει
Για τον αβάσταχτο καημό του χωρισμού
για όλα εκείνα που ματώνουν τις καρδιές μας
για την ασύγκριτη στιγμή του γυρισμού
και για τ' αστέρια που φωτίζουν τις βραδιές μας
Για ένα κρύο χειμωνιάτικο πρωί
και ένα σούρουπο θλιμμένο του Απρίλη
για τη χαρά που αναβλύζει η ζωή
μα και την πίκρα που απόμεινε στα χείλη
Για μια θάλασσα που λες κι έχει ψυχή
πότε είναι ήρεμη και πότε αγριεμένη
για την αλήθεια μου που χάσκει μοναχή
και χρόνια τώρα ένα ψέμα περιμένει
Ένας φτωχός ρακοσυλλέκτης ειμ' εγώ
μ' αυτά που οι άλλοι έχουν πετάξει φτιάχνω στίχους
με λέξεις γνώριμες να γράψω προσπαθώ
λόγια απλά, σαν τα συνθήματα στους τοίχους
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
