| |
Αφού δεν τα κατάφερα να σε βρω,
Αφού ήταν αστείες όλες μου οι απαντήσεις
Αφού με άφηνες συχνά να λιώνω στο κενό
Ήρθαν και μου χτύπησαν του μυστηρίου οι λύσεις
Αυτοί που γεννιούνται σε θρόνους
Εύκολα πολύ παίρνουν συγχώρεση
Σε όσους και αν συμμετείχαν φόνους
Πάντα ξεχνούν οι λαοί την υπόθεση
Όταν παραπάτησαν, μικροί στα πρώτα βήματά τους
Οι γκουβερνάντες με ενθουσιασμό τους χειροκρότησαν
Και όταν μπροστά σε πλήθος έχασαν τα λογικά τους
Πόσο αυθόρμητοι είναι; Πόσο πια ειλικρινείς όλοι ρώτησαν
Και μεγαλώνοντας αυτά τα όμορφα κτήνη
Παίρνουν μια μέρα τον θρόνο που κληρονόμησαν
Αλλά ο χρόνος δεν αλλάζει, συγχώρεση δεν δίνει
Όλα κάποτε τελειώνουν τι κι αν όλα τα αγόρασαν
Τέτοιους ανθρώπους τώρα πώς να λυπηθείς;
Ήταν υπέροχες στ’αλήθεια οι ζωές τους
Μόνο που αυτοί στο τέλος της γιορτής
Δεν έχουν λύπες για να πνίξουν τις χαρές τους
Ίσως να αντέξουν το τέλος τους ήσυχοι, ίσως με απελπισία
Ίσως να χάσουν από νωρίς το μυαλό και την καρδιά τους
Ίσως να φταίει για την ύστερη νωθρότητα η αιμομιξία
Ή το βασιλικό προνόμιο- κατάρα, μια ζωή στην αμεριμνησία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
