| |
Η αγαπη σαν μεταξι με αγγιζει
και μετα απο καθε χωρισμο αγκαθι μου φαινεται
την ψυχη μου με δακρυα γεμιζει
και παλι στη φωτια καιγεται
τα ματια σου ειναι τα δικα μου τα διαμαντια
και η παρουσια σου ειναι η μονη μου χαρα
το βλεμμα σου αντικριζει τα ακρογιαλια
και το δικο μου τη δικη σου αγκαλια
οταν θα φυγεις παλι στη μοναξια μου θα γυρισω και
στη σιωπη θα κυλιστω
την αγαπη σου στο κεντρο της καρδιας θα κρατησω
και θα περιμενω μεχρι να ερθεις και να αναστηθω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
