| |
Μια μέρα σαν τις άλλες ξεκίνησα να 'ρθω πάνω στο κύμα
εκεί που πάντα σαν όνειρο αγρυπνούσες μυστικά.
Το βλέμμα σου νοσταλγικό και βυθισμένο στην αλμύρα του γαλάζιου
δεν κίνησε να δει τα λευκά πουλιά που άφηναν φτερά απ' το πέταγμά τους
μα ούτε και το δικό μου βλέμμα που αλμυρό κι εκείνο μα διάφανο
σε χαιρετούσε λες για πάντα βουτηγμένο στο χαμό.
Η θάλασσα σα σπάραξε να καταπιεί τους λυγμούς που φεύγανε
σ' άφησε ατάραχο μα και τόσο έτοιμο να τη διαβείς.
Κι εγώ πετούσα πια σαν αερικό πιο ψηλά απ' τα σύννεφα κι έτσι
δεν είδα τα βήματά σου αν σε οδήγησαν για πάντα στο βυθό
ή στον αφρό σε κλείσαν και σε ακτές σε ταξιδεύουν.
Μια φορά θα συναντηθούμε πάλι εγώ σα σύννεφο κι εσύ αφρός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
