| |
Σε μια ώρα θα σ' έχω ξεχάσει
σε μια ώρα δε θα χω ζωή
θα ναι μάτια μου η ψυχή μου στα βάθη
στου ουρανού την απέραντη σιωπή.
Σ' αγαπώ κι εσύ δεν το ξέρεις
δεν ξέρεις πόσο με πονά η μοναξιά
κάθε βράδυ πως σε ζητώ δεν ξέρεις
πως ποθώ την δική σου αγκαλιά.
Είναι η ζωή μου αγάπη μου
μια ατελείωτη φυλακή
στο σεντόνι τρέχει το δάκρυ μου
με του ποταμού την περίσσεια ορμή.
Είμαι μόνη μου μες το σκοτάδι
δεν αντέχω άλλο το βασανιστήριο αυτό
να πεθαίνω απ' τον πόνο κάθε βράδυ
και τα μάτια σου σαν τρελή να ζητώ.
Ποιος να με ακούσει και γιατί
που κάθε βράδυ φοβάμαι πως δε θα ξημερώσει η αυγή.
Βλέπεις ήμουνα καλό παιδί
και για τα καλά παιδιά η μοίρα είναι μαύρη
κανείς δεν εκτιμά την καλή τους ψυχή
για αυτό πεθαίνουν με την καρδιά τους στο τζάμι.
Να σβήσω κι εγώ, να χαθώ θέλω
να πεθάνω πριν να έρθει το πρωί
ακούγοντας μόνο τη φωνή σου που λατρεύω
καθώς θα χύνομαι στου κόσμου την ακτή.
Σε μια ώρα θα χουν όλα τελειώσει
κι η ψυχή μου θα σβήσει εκεί
όπου το άγγιγμά σου με είχε σκοτώσει
κάνε τώρα για μένα μια προσευχή!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
