| |
Θα 'θελα να κοιμηθώ και να ξυπνήσω
πριν να δύσει ο ουρανός.
Τ' αστέρι που 'χα σημαδέψει έπεσε,
τη γη συντάραξε σεισμός.
Έργο που το τέλος έχω ξαναδεί
φυλάει τα μυστικά μου.
Κάθε πρωί που τα ρόδα ανοίγουνε
ποτίζουνε την άμμο.
Η καμπάνα χτύπησε ξανά μεσάνυχτα
κι ο βράχος αγρυπνά
να δει την ακίνητα γοργή μορφή σου
στο μυαλό πως τριγυρνά.
Η δροσοσταλιά δε βαδίζει στα σκαλιά μου
την κυνηγά το φως,
μη τυχόν και ξημερώσει η μέρα πάλι
και φανεί ο ουρανός.
Σα στεγνώσει τ' όνειρο πάνω στα λουλούδια
κάθε βήμα χάνεται.
Της νύχτας η σιωπή προσβάλλεται δειλά
απ' την καρδιά που πάλεται.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
