Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131395 Τραγούδια, 269597 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η άκρη του ονείρου
 
Εκείνο το βράδυ
έμελλε να μοιάζει
διαφορετικό από τα άλλα.
Το μαύρο τσεμπέρι
της προγονικής κατάρας
θυμήθηκε να σκεπάζει
το νυχτολούλουδο
στην πέτρινη κορφή
του Δικταίου άντρου
καθώς οι Κουρήτες
αποδιωγμένοι στο μαντρί τους
σκούζουν
με μια δαιμονική συγχορδία
στο άκουσμα του αναφιλητού μου.

Οι σκιές με τα φαντάσματα
έστηναν χορό
μπλεγμένα στους κλώνους
της απεραντοσύνης των πεύκων
και συντρόφευαν
τους χτύπους των κυμβάλων
που ανάβλυζαν αργά αργά
στον μοναχικό περίπατο
στον λόφο της Καζάρμα.

Παίρνοντας στο κατόπι
τον ίσκιο μου
δεν σε ένιωθα δική μου,
η φωνή μου δεν σε άγγιζε,
κανείς δεν μας είδε
με τα χέρια ενωμένα,
τα χείλη μου στα μάτια σου
φίλαγαν τον αέρα,
ακόμη
και το λαμπερό αρκτικό αστέρι
βουβάθηκε στο κλάμα
των καιγόμενων βάτων
όπου πυρπολούσε η απουσία σου.

Εκείνο το δειλινό
έμελλε να μοιάζει
διαφορετικό από τα άλλα
καθώς ο κουρνιαχτός της κηροζίνης
έφερνε το ηλιοβασίλεμα
πιο γρήγορα
στο χαρακωμένο πρόσωπο του ορίζοντα.

Ο αγέρας άλλαζε δρόμο
στο διάβα του
και η φτερωτή του ανεμόμυλου
απόμεινε μοναχή
να στριφογυρίζει
την ρόκα της φαντασίας
ενώ η βαρκούλα
στον κόλπο του Ιτάνου
έγερνε μονόπαντα
στο βάρος της σιωπής.

Το μαύρο θαλασσοπούλι
που ο Αιγαίας
αγνάντευε στο πέλαγος
χάθηκε κυνηγώντας
το σημάδι του λαιμού σου
χωρίς ανάπαυλα
στους έρημους δρόμους της Σητείας.

Κι ύστερα
στο γέμισμα του φεγγαριού
ο θάλαμος του σταθμού
αδυνατούσε να ζεύξeι
τους παλμούς της καρδιά μου
με την άκρη των αισθήσεων.

Εκείνο το πρωινό
έμελλε να μοιάζει
διαφορετικό από τα άλλα.
Η γωνιά του σχολίου
μπουκωμένη
στις αναθυμιάσεις των εξατμίσεων
έκρυβε το πρόσωπο της
στα νευρικά ζάλα των ποδιών μου
που μάταια καρτερούσαν
τον ήλιο να έρθει.

Η παραζάλη του μόχθου
κέρναγε πικρή χολή
τους ιστούς του σώματος
ενώ οι ώρες
όμοιες
διαδεχόταν η μία την άλλη
χωρίς να μπορώ να ανασάνω
το άρωμα της απίθανης ράτσας σου
χωρίς να μπορώ να αφουγκραστώ
το θρόισμα των βασάνων σου
χωρίς να μπορώ να γευτώ
την μεθυσμένη λάμψη των ματιών σου.

Αγάπη μου
άσχημα που είναι τα πρωινά
θλιμμένα που είναι τα δειλινά
δυστυχισμένες που είναι οι νύχτες
όταν δεν αγγίζεις την άκρη του ονείρου μου.







 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Γιώργος, lookingfor1966@hotmail.com
 
MARGARITA
13-12-2005
Φανταστικό!!!!!!!!!!!!!!!!!
KTiNoS
13-12-2005
den yparxei progomikh katara ... h yparxei ??????
Γιώργος_Κ
13-12-2005
ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟΤΑΤΟΝ !!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο