stixoi.info: κυματα

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: κυματα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130598 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

κυματα

Δυό μαλωμενα κύματα,μονάχα από χρόνους,
μακρυά απ της αυρας της γλυκιας την ανοιχτή αγκαλη,
πότε δεν ντυσαμε με αφρούς το σκυθρωπό κεφάλι
κι έρημα μες το πελαο, μετρουσαμε τους πόνους.

Το αγερι σαν χαμηλωνε για να μας ψυθιρισει
λόγια γλυκά της ποίησης, για να αγαπηθούμε,
θαρρείς πως γαληνευαμε για να μην τα ακούμε,
μήπως κι ανθίσει η καρδια και μας αφροστολισει.

Μα όσοι χρονοι πέρασαν πάνω μας ξεχασμένοι
κύμα μου δεν αγάπησα πιοτερο άλλο κανένα,
και του αφρού σου η γητεια, αφρανθιζε κι εμένα
σαν έρμη έμεινα γραμμή, της θάλασσας χαμένη.

Και τώρα πια σαν τέλειωσαν του γύρου μας οι σκάλες
και μείναμε μοναχοι μας στα βράχια, πεθαμενοι,
θα τυλιχτω επανω σου μ όση ζωή μου μένει,
για να σε αγγίξουν της ψυχής, οι τελευταίες σταλες.

Θανάσης κρουσταλης


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 16 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

...κι ακόμα φέγγουν τα θαμπά φώτα της πόλης που μας κράτησε στα χέρια της

Celestia 22-07-2012 @ 00:45	Τελειο!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
eythis 22-07-2012 @ 06:21	Και τώρα πια σαν τέλειωσαν του γύρου μας οι σκάλες και μείναμε μοναχοι μας στα βράχια, πεθαμενοι, θα τυλιχτω επανω σου μ όση ζωή μου μένει, για να σε αγγίξουν της ψυχής, οι τελευταίες σταλες. Υπέροχο.............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
brelok123. 22-07-2012 @ 07:38	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Lauretta 22-07-2012 @ 08:43	Καταπληκτικό !
teiresias 22-07-2012 @ 08:50	Πανέμορφο. ::yes.:: ::theos.::
galanidoy 22-07-2012 @ 09:52	::up.:: ::theos.:: ::hug.::
Βασίλης Μ. 22-07-2012 @ 10:47	::up.:: ::up.:: ::up.:: Καλή σου μέρα Θανάση!!!!!!!!
ΛΥΔΙΑ_Θ 22-07-2012 @ 11:17	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ηώς 22-07-2012 @ 11:40	Θανάση μου!!!!!!!!!!Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο!!!!!!!!!!! έλειψες!!!!!!! ::hug.:: ::theos.:: ::theos.::
ο Γέροντας 22-07-2012 @ 13:03	υπέροχο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
aprobleptos 22-07-2012 @ 13:24	ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ! ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ::up.:: ::yes.:: ::theos.::
Μαυρομαντηλού 22-07-2012 @ 16:21	Και τώρα πια σαν τέλειωσαν του γύρου μας οι σκάλες και μείναμε μοναχοι μας στα βράχια, πεθαμενοι, θα τυλιχτω επανω σου μ όση ζωή μου μένει, για να σε αγγίξουν της ψυχής, οι τελευταίες σταλες. !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ ΣΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΠΟΥ ΑΠΟΔΙΔΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
argyrisk 22-07-2012 @ 16:40	Πολύ - πολύ ωραίο! Απ΄την αρχή ως στο τέλος! Καλό σου απόγευμα!!!!
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ 22-07-2012 @ 20:19	και του αφρού σου η γητεια, αφρανθιζε κι εμένα....των αφρών τα κύματα έχουν τη δική τους γοητεία....υπέροχο Θανάση!!!!!!!!!καλησπέρα ::smile.:: ::theos.::
esperia iris 24-07-2012 @ 00:54	Ευλογημένες οι ψυχές που είναι συνεπείς στο ραντεβού τους με το πεπρωμένο..... welcome!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
iokasth 25-07-2012 @ 22:48	Και τώρα πια σαν τέλειωσαν του γύρου μας οι σκάλες και μείναμε μονάχοι μας στα βράχια, πεθαμένοι, θα τυλιχτω επανω σου μ όση ζωή μου μένει, για να σε αγγίξουν της ψυχής, οι τελευταίες σταλες Τι να πώ, τι να πω. Ξεχειλίζει τρυφερότητα, συναίσθημα, αγγίζουν δυνατά οι στίχοι σου.!!!!!!!!!! Τα εχει ΟΛΑ.!!!! ΝεφΕλλη

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο