| |
Δραπέτεψες λαβωμένος αετός…
χάραζες πληγές στα στήθη…
βύθιζες τα νύχια στις αρτηρίες…
δάγκωνες βαθειά τις σάρκες με μανία…
πύρινη άσφαλτος της εθνικής…
βαμμένη στο βαθύ κόκκινο…
το δικό σου…
στο τελευταίο ταξίδι…
της αναχώρησης για τον βορά…
Βραχνά τ’ αναφιλητά…
καταιγίδας παρανάλωμα…
πύρινη λάβα στα μάγουλα…
το δάκρυ σχημάτιζε ρεματιές…
άκουγες τους ψιθύρους μας…
σαν εφιάλτες…
ένοιωθες έντονα την αφή…
μαχαίρι στα κύτταρα…
οδύνη η επιστροφή…
πέπλο ομίχλης από εφιάλτες…
και σιωπές σακατεμένες…
Ρωγμές έσφαζαν δίχως οίκτο…
την αιωνιότητα του χρόνου…
κυνηγούσες μονάχα ένα φιλί…
κι αυτό γλιστρούσε στ’ αχνιστό τζάμι…
χανόταν χλευάζοντας τα ραγισμένα χείλη…
την σακατεμένη ψυχή…
που χανόταν…
στις αναθυμιάσεις μιας γερασμένης εξάτμισης…
Στο αποπνικτικό σκοτάδι της μπακγαζιέρας…
εγκλωβισμένο ένα σακβουαγιάζ…
ερμητικά σφραγισμένο…
μ’ ένα γαμημένο ανοξείδωτο φερμουάρ…
φυλακισμένες οι τελευταίες κλεμμένες στιγμές…
τ’ απανθρακωμένα ομοιώματα ενός έρωτα…
αφυδατωμένες εξάρσεις οργασμών…
κλεμμένες ζωές…
νεκρές απ-αφές…
αποφλοιωμένες αγάπες…
τελευταίο ταξίδι επιστροφής…
άνυδρης ζωής…
στις άπνοιας τον θάνατο…
Τα κηδειώσιμα έγραφαν…
Απεβίωσε…
σε νεαρά ηλικία…
μεταβλητό όνομα αυτής…
«Ψυχής μου»…
«Εσύ»…
Ουδείς συγγενείς…
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
