| |
Κοιτάς μ’ ένα βλέμμα επίμονο…
σταθμεύεις έξω απ’ την πόρτα…
καρτερείς στο πατάκι σαν διαφημιστικό…
αισθάνομαι την ανάσα σου πύρινη…
κυλά απ’ την χαραμάδα της πόρτας…
οι παλμοί σου αντ-ηχούν έντονα…
κι εσύ…
τυλιγμένη σε φιμωμένες σιωπές…
Τα κλειδιά όλα τα χάρισα…
δεν έχω αντικλείδια…
σταμάτησα ν’ ανοίγω πόρτες…
κι ας είμαι πάντα διψασμένος…
από λαίμαργες επιθυμίες…
ασυγκράτητα ταξίδια…
η ζωή μου αναγεννιέται…
στο ελάχιστο του χρόνου…
στο μαιευτήριο της ζωής…
Αν…
σπάσε την γαμημένη πόρτα…
μπες σαν τυφώνας…
διεκδίκησε με σαν βορά επιβίωσης…
απο-πλάνησε τις αισθήσεις…
ταρίχευσε τους πόθους…
ρούφηξε λαίμαργα τις εκροές…
κι αν αντισταθώ θα είναι ένα παιχνίδι…
να εξιτάρω τις παλινδρομήσεις…
στο τέλος θα παρα-δοθώ…
στην ερωτική σου παρά-κρουση…
μην ξεχνάς Ψυχή μου…
είναι ο λόγος που υπάρχω…
η αιτία που Ζω…
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
