| |
Πανω στην αμμο καρφωνω τα τσιγαρα
τα θαβω βαθια μηπως και παψουν
να με καινε
παρεα με ολα οσα νιωθω
εκεινα που συνηθισα να αγαπω...
Πως απαρνιεσαι την μοναξια σου
οταν δεν εχεις πουθενα αλλου να τρεξεις...?
Οι νυχτες δεν χωραν πια τον πονο...
ξεχειλιζουν απο σκεψεις...
οι μερες δεν φωτιζουν την χαρα
κοιμαται βαθια κατω απο βαριες σκιες...
Μπλεχτηκαν τα παραμυθια
κι οι καταρες σε ενα κουβαρι αδιαπεραστο...
η παραλια ειναι σιωπηλη κι ερημη
και καθως το φεγγαρι βουταει στην θαλασσα
σε λιγο ο χρονος εδω τελειωνει...
κι οσα μυστικα και δακρυα αναμυχθηκαν με το κυμα
θα σβησουν οπως και τοσες αλλες φορες....
το νερο σιγομουρμουριζει,εισαι ασφαλης εδω....
φευγω και σε κουβαλαω....
ομως τι δε θα εδινα για ενα γλυκο ποτηρι ληθη...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
