| |
Φοράω τα μάτια στο στήθος.
Ποιος είμαι;
Είμαι ένας κόκκος άμμου,μόνο,
στην έρημο,
ένα πνιγμενο λιογερμα,
ένα τελευταίο φιλί ναυτικού,σε δύο ζαρωμενα χείλη,
σε κάποιο του κόσμου, λιμάνι.
Στοχεύω τις μεγάλες κουβέντες,
και λέξεις που αγαπώ δεν προφερω.
Ποιος είμαι;
Είναι βαρύ το φορτίο της γης,
σαν γδερνονται οι αγκώνες
στην θλίψη.
Σαν τους χειμώνες του πλήθους
έχεις μάθει καλά να κουβαλας,
σε φοβίζει συχνά και μια τόση δα άνοιξη.
Μα μην γελάει κανείς με τούτη
την κατάντια.
Την είδα από χρόνια στα μάτια του ονείρου,
εκείνα στο στήθος πνιγμενα,
που φορώ.
Ποιος είμαι..,παρά ένα περιλυπο εργαλείο
στα χέρια της θλίψης.
Ένας μικρός ξηλωμενος παιδικός χαρταετός.
Εγώ είμαι.
Ο τελευταίος στίχος του αυγούστου.
Ένας ασήμαντος λησμονησμενος
πυρετός.
Θανάσης κρουσταλης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
