| |
Δάκρυα κύλησαν απ' τα μάτια σου τα μαύρα
θάλασσα έπνιξε τον αναστεναγμό
τα δυο σου χείλη πουλιά φευγάτα
που πάλι έχασαν τον ουρανό.
Το άρωμά σου μου'χει θολώσει το μυαλό
κι η ανάσα σου μ' έχει ξεκάνει
ψάχνω να βρω κάτι απόψε να σωθώ
μα ο κόσμος όλος δε μου φτάνει.
Γιορτάζει ο κόσμος τη ζωή
μοιάζει ο χρόνος φίλος παλιός
κι εγώ το θάνατο κερνώ κρασί
και τριγυρνάω σαν τρελός.
Ήταν ο έρωτας πληγή στο στήθος
μια μαχαιριά του πάθους δυνατή
τώρα χαμένος εγώ στο πλήθος
κι εσύ στολίζεσαι στη φυλακή.
Ο χρόνος σβήνει της αγάπης την μπογιά
και τα τραγούδια έρημα λόγια πνιγμένα
σου'χα πει πως σ' αγαπούσα μια φορά
μα τώρα θέλω να σου πω πως ήταν ψέμα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
