http://toxefwto.blogspot.gr/" />http://toxefwto.blogspot.gr/">
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131173 Τραγούδια, 269557 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Επέκεινα των ορίων μου
 http://toxefwto.blogspot.gr/
 
[font=Comic Sans Ms]
[color=Sienna]
[B]Επέκεινα των ορίων μου[/B][/color]

Στη στίλβη της φεγγαρόχαρης νύχτας
----------------------- υπνοβατώ,
τις ονειρώδεις οπτασίες μου
----------------------- κλώθοντας
στο μάρσιπο της συνείδησης μου

Υψιπετώ στις απάτητες βουνοκορφές
------------------------- του κόσμου
ρεμβώδης, απειρολάτρης
------------------------ ουρανοπρεπής
δόξασμα στο μάτι του αετού,
--------- ψαλίδι στην ουρά χελιδονιού,
ξάφνιασμα στην καρδιά του τρωκτικού,
χαραγματιά στο συνεχές του χρόνου

Κι’ όταν με ξόρκι δυσανάγνωστο
θρυμματίζω
τη λουλουδένια συμμετρία
----------- της νιφάδας του χιονιού,
κυλάει το ασύμμετρο
------------ συννεφένιο δάκρυ
Και βροντερός, κεραυνόηχος επιβήτορας
------------------------- της μάνα γης
ρέων, εισχωρώ βαθιά
----------------- στις πέτρες,
κελαρύζοντας στις κρήνες των νυμφών,
γίνομαι νάμα
------- να μπαίνω στο αίμα
---------------- των φυτών και λουλουδιών,
γίνομαι γλυκός καρπός, άρωμα,
------------------------ χρώμα, μουσική

Έτσι
ανυψώνω το φθαρτό μου
------------------ σε αιωνιότητα
καθηλώνω το χρόνο και γίνομαι ζωή
Στη θάλασσα της πολυπλοκότητας
----------- του κόσμου αρμενίζω
ώσπου βρίσκω τη ρώτα μου
-------------- και γίνομαι ύπαρξη
ταπεινό βοτσαλάκι της ακτής
αυτού του κόσμου
-------------- του μικρού του μέγα
Όπου, ζωή και θάνατος κτίζουν
---------------------- το αέναο Είναι

Όμως αφού όριό μου ο θάνατος
Επέκεινα των ορίων μου
------------------ η αιωνιότητα

Έτσι ακριβώς
Αφού
Επέκεινα του φθαρτού η αναγέννηση
Στο δέντρο του θανάτου κελαηδά
----------------------- η αθανασία

2 Μαΐου 2011
Γιάννης Ποταμιάνος
[/font]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
MEL84
17-09-2012 @ 23:12
::up.:: ::up.:: ::up.::
A February
17-09-2012 @ 23:21
Φανταστικό!!! ::up.::
ο Γέροντας
18-09-2012 @ 00:24
Όμως αφού όριό μου ο θάνατος
Επέκεινα των ορίων μου
------------------ η αιωνιότητα ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
iliaspapadimitrioy
18-09-2012 @ 01:21
Μπορει να σχολιαζω σπανια(λογω χρονου)αλλα διαβαζω συνεχως τους καλους φιλους.Εδω θα σταθω και θα πω οτι:Γιαννης Ποταμιανος ειναι ενας και μοναδικος!!!!! ::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΡΑΚΟΒΙΤΗΣ
18-09-2012 @ 02:28
ΜΕΓΑΛΕ ::rock.:: ::up.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
18-09-2012 @ 07:28
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: καλημερα..........!!!!!!!!!!!!!
malkon64
18-09-2012 @ 08:28
::up.:: ::yes.:: ::up.::

Θαυμάσιο ........!!!!!!!!!

monajia
18-09-2012 @ 08:58
Έτσι ακριβώς
Αφού
Επέκεινα του φθαρτού η αναγέννηση
Στο δέντρο του θανάτου κελαηδά
----------------------- η αθανασία

ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ..................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Pavlos Melas
18-09-2012 @ 10:28
Όμως αφού όριό μου ο θάνατος
Επέκεινα των ορίων μου
------------------ η αιωνιότητα

Έτσι ακριβώς
Αφού
Επέκεινα του φθαρτού η αναγέννηση
Στο δέντρο του θανάτου κελαηδά
----------------------- η αθανασία

Μεγάλος ποιητής ο Γιάννης τι να πω άλλο..........

Ναταλία...
18-09-2012 @ 11:34
Εξαιρετικό Γιάννη ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
minnie the moocher
18-09-2012 @ 12:28
::theos.:: ::theos.::
smaragdenia
18-09-2012 @ 12:58
-- και γίνομαι ύπαρξη
ταπεινό βοτσαλάκι της ακτής
αυτού του κόσμου

ΠΟΣΕΣ ΚΑΙ ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ ΕΤΣΙ;

::hug.:: ::yes.:: ::up.::
elsa98
18-09-2012 @ 13:04
κελαρύζοντας στις κρήνες των νυμφών,
γίνομαι νάμα
------- να μπαίνω στο αίμα
---------------- των φυτών και λουλουδιών,
γίνομαι γλυκός καρπός, άρωμα,
------------------------ χρώμα, μουσική

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! υπέροχο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μαυρομαντηλού
18-09-2012 @ 17:49
και γίνομαι ύπαρξη
ταπεινό βοτσαλάκι της ακτής
αυτού του κόσμου
-------------- του μικρού του μέγα
Όπου, ζωή και θάνατος κτίζουν
---------------------- το αέναο Είναι

Όμως αφού όριό μου ο θάνατος
Επέκεινα των ορίων μου
------------------ η αιωνιότητα

Έτσι ακριβώς
Αφού
Επέκεινα του φθαρτού η αναγέννηση
Στο δέντρο του θανάτου κελαηδά
----------------------- η αθανασία
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εξαιρετική ποιητική συλλογιστική !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
εγώ τη συνιστώ ως Συλλογιστική ΖΩΗΣ!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
XARMOLYPH
18-09-2012 @ 19:40



...Έτσι
ανυψώνω το φθαρτό μου
------------------ σε αιωνιότητα
καθηλώνω το χρόνο και γίνομαι ζωή
Στη θάλασσα της πολυπλοκότητας
----------- του κόσμου αρμενίζω
ώσπου βρίσκω τη ρώτα μου
-------------- και γίνομαι ύπαρξη
ταπεινό βοτσαλάκι της ακτής
αυτού του κόσμου...



...εξαιρετική έμπνευση!...καλό βράδυ Γιάννη...




Sofitsa
19-09-2012 @ 13:13
ανυψώνω το φθαρτό μου
------------------ σε αιωνιότητα
καθηλώνω το χρόνο και γίνομαι ζωή

δεν έχω να πω τίποτα... μόνο... !!!!!!!
Denis
19-09-2012 @ 13:22
Ευλαβικά προσκυνώ, φίλε! ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο