stixoi.info: μερικά ποιήματα ενός φίλου μου

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	131329 Τραγούδια, 269585 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

μερικά ποιήματα ενός φίλου μου

χρόνια σου πολλά φίλε.να γράφεις πάντα τόσο ιδιαίτερα

1)

Είναι οι στιγμές του άγριου πόνου
το μέσα σου κτήνος λευτερώνεται
και σου ξεσκίζει τα σωθικά
φορέας καθαρού αποστειρωμένου τρόμου
βαδίζεις ανάμεσα σε ανθρώπους που γελάνε
κοιτάζουν βιτρίνες ή συζητάνε ήσυχοι

Μην ανησυχείς συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες
σκέψου κάνα ανέκδοτο,γράψε κάνα ποίημα
βγες μια βόλτα με το ποδήλατο
κάνε κάτι τέλος πάντως που δεν θα σε οδηγήσει στο κρατητήριο

Χρόνης Καλοκαιρίδης ( από τη συλλογή "Νόθα Ντοπαμίνη" [I][B])

2)

Σ΄ένα μαγαζί καθόμασταν
και καθώς η ώρα περνούσε
φεύγαν οι παρέες στα σπίτια τους
οι παρέες που ίσως έκρυβαν την κοπέλα
που θα μπορούσε να ορίσει τη ζωή μου
αν είχα το θάρρος να την προσεγγίσω
για να ρωτήσω κάτι ηλίθιο
όπως κάθε πότε περνάει το 78Ν
(όλοι ξέρουμε πως περνάει κάθε 30΄)
ή αν πιστεύει στους εξωγήινους
και απ'το ένα θα πηγαίναμε στο άλλο
θα φιλιόμασταν με πάθος
θα ερχόταν και το στεφάνι και το παιδί
και οι ιδιοτροπίες της
όπως να μην κάνω δαχτυλιές στα παράθυρα
να μην κατουρώ στη λεκάνη
και να μην λέω χαζά αστεία στους επισκέπτες μας

Όμως δεν είχα το θάρρος
και απλά τις παρατηρούσα να φεύγουν γελαστές
μαζί με την κοπέλα που ποτέ δεν θα μάθει
πόσο επικίνδυνα φλέρταραν
της μοίρας μας τα μονοπάτια

Χρόνης Καλοκαιρίδης ( από τη συλλογή "Νόθα Ντοπαμίνη" [I][B])

3)

Σαν σκέφτομαι τα βράδια που πέρασα μόνος
προβάλουν στο μυαλό μου ανατολίτες μοναχοί
που ξυπόλυτοι σκαρφαλώνουν σε μυθικά βουνά

Σαν σκέφτομαι τα βράδια που πέρασα μ'έρωτα
προβάλουν στο μυαλό μου χαμογελαστά παιδιά
που τ'άφησαν οι γονείς τους να παίξουν κρυφτό
στην πλατεία και έκτοτε δε τα βρήκαν ποτέ

Χρόνης Καλοκαιρίδης ( από τη συλλογή "Νόθα Ντοπαμίνη" [I][B])

4)

Έτσι όπως καθόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον
με κάποιους να κοιμούνται απαλά
με κάποιους να συζητάνε γελαστοί
με κάποιους ν' ακούνε την ήσυχη μουσική
θα ήθελα να'ρχόνταν ένας αόρατος ινδιάνος
δίχως να το καταλάβουμε να μας βαλσαμώσει
και να γεμίσει το σπίτι ως απάνω με φορμόλη
για να κολυμπάει ανάμεσα απ΄τα ακίνητα κορμιά μας
η ευτυχία δια παντός
και να έρχονται μετά από αιώνες οι δάσκαλοι
με τα καλωδιωμένα παιδιά
που θα φέρουν ρυθμιστές συναισθημάτων,
ενσωματωμένες μνήμες και ψηφιακά μάτια
προσπαθώντας να τα μάθουν
τι εννοούσαν κάποτε οι άνθρωποι
με τη λέξη χαρά

Χρόνης Καλοκαιρίδης ( από τη συλλογή "Νόθα Ντοπαμίνη" [I][B])


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

η μοναξια μου εχει το βλεμμα οσων ακομα δεν ειδα

ΛΥΔΙΑ_Θ 23-09-2012 @ 11:43	Ολα όμορφα!!!!!!!!!!!!! ::yes.::
Ναταλία... 23-09-2012 @ 13:51	Όλα πολύ ωραία ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
νετη541 23-09-2012 @ 16:50	...μπράβο...μπράβο...και πάλι μπράβο!!...ωραίο πράγμα η φιλία ώρες ώρες...δεν ξέρω τι γιορτάζει ακριβώς ο φίλος σου αλλά αυτά που γράφει είναι γιορτή...
Μαυρομαντηλού 23-09-2012 @ 18:14	πάρα πολύ καλός ο φίλος σου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
monajia 24-09-2012 @ 11:40	ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥ.................. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο