| |
| | το Μονόγραμμα |  | | |
"Το Μονόγραμμα"
Οδυσσέας Ελύτης
Έτσι μιλώ για σένα και για μένα
Επειδή σ' αγαπώ και στην αγάπη ξέρω
Να μπαίνω σαν Πανσέληνος
Από παντού, για το μικρό το πόδι σου μες στ' αχανή σεντόνια
Να μαδάω γιασεμιά - κι έχω τη δύναμη
Αποκοιμισμένη, να φυσώ να σε πηγαίνω
Μεσ' από φεγγερά περάσματα και κρυφές της θάλασσας στοές
Υπνωτισμένα δέντρα με αράχνες που ασημίζουνε
Ακουστά σ' έχουν τα κύματα
Πώς χαϊδεύεις, πώς φιλάς
Πώς λες ψιθυριστά το "τι" και το "ε"
Τριγύρω στο λαιμό στον όρμο
Πάντα εμείς το φως κι η σκιά
Πάντα εσύ τ' αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό πλεούμενο
Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το δεξιά
Το βρεμένο μουράγιο και η λάμψη επάνω στα κουπιά
Ψηλά στο σπίτι με τις κληματίδες
Τα δετά τριαντάφυλλα, το νερό που κρυώνει
Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά που μεγαλώνει
Το γερτό παντζούρι εσύ, ο αέρας που το ανοίγει εγώ
Πάντα εσύ το νόμισμα κι εγώ η λατρεία που το εξαργυρώνει
Τόσο η νύχτα, τόσο η βοή στον άνεμο
Τόσο η στάλα στον αέρα, τόσο η σιγαλιά
Τριγύρω η θάλασσα η δεσποτική
Καμάρα τ' ουρανού με τ' άστρα
Τόσο η ελάχιστή σου αναπνοή
Που πια δεν έχω τίποτα άλλο
Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα
Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου
Να μυρίζω από σένα και ν' αγριεύουν οι άνθρωποι
Επειδή το αδοκίμαστο και το απ' αλλού φερμένο
Δεν τ' αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ' ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ για σένα και για μένα.
IV
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν, μ' ακούς
Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα, μ' ακούς
Το χαμένο μου αίμα και το μυτερό, μ' ακούς
Μαχαίρι
Σαν κριάρι που τρέχει μες στους ουρανούς
Και των άστρων τους κλώνους τσακίζει, μ' ακούς
Είμ' εγώ, μ' ακούς
Σ' αγαπώ, μ' ακούς
Σε κρατώ και σε πάω και σου φορώ
Το λευκό νυφικό της Οφηλίας, μ' ακούς
Πού μ' αφήνεις, πού πας και ποιός, μ' ακούς
Σου κρατάει το χέρι πάνω απ' τους κατακλυσμούς
Οι πελώριες λιάνες και των ηφαιστείων οι λάβες
Θα 'ρθει μια μέρα, μ' ακούς
Να μας θάψουν κι οι χιλιάδες ύστερα χρόνοι
Λαμπερά θα μας κάνουν πετρώματα, μ' ακούς
Να γυαλίσει επάνω τους η απονιά, μ' ακούς
Των ανθρώπων
Και χιλιάδες κομμάτια να μας ρίξει
Στα νερά ένα-ένα, μ' ακούς
Τα πικρά μου βότσαλα μετρώ, μ' ακούς
Κι είναι ο χρόνος μια μεγάλη εκκλησία, μ' ακούς
Όπου κάποτε οι φιγούρες
Των Αγίων
Βγάζουν δάκρυ αληθινό, μ' ακούς
Οι καμπάνες ανοίγουν αψηλά, μ' ακούς
Ένα πέρασμα βαθύ να περάσω
Περιμένουν οι άγγελοι με κεριά και νεκρώσιμους ψαλμούς
Πουθενά δεν πάω, μ' ακούς
Ή κανείς ή κι οι δυό μαζί, μ' ακούς
Ένας ύμνος για την αγάπη...Αναρωτιέμαι τι είχε στο μυαλό του ο Ελύτης όταν έγραφε τέτοιους στίχους...Τι μεγαλείο..
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
http://www.youtube.com/watch?v=j_2pyNuL0_A&feature=related
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 13
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | aridaIos@hotmail.com | | | |
|
aridaios
10-10-2012 @ 13:27 | http://www.youtube.com/watch?v=j_2pyNuL0_A&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=j_2pyNuL0_A&feature=related
ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
Μια τέλεια σύνθεση, το διαχρονικό αριστοὒργημα του Ελύτη με την μαγική απαγγελία
και τις ονειρικές εικόνες του βίντεο σε απόλυτη αρμονία με την διακριτική μουσική συνοδεία. Ενα μεγάλο ευχαριστώ στον δημιουργό αυτής της απόλαυσης. | | bhudda
10-10-2012 @ 13:47 | σιγά το μονόγραμμα
μονογράψαμε και καλύτερα ::down.:: | | Pavlos Melas
10-10-2012 @ 13:47 | Εξαιρετική ερμηνεία!!!!!!!!!καλό μεσημέρι Ζήση | | monajia
10-10-2012 @ 14:12 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | FREETHINKING
10-10-2012 @ 16:14 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Μπραβο και σε σενα που μας το χαρισες!!! | | aridaios
10-10-2012 @ 16:36 | bhudda...
Πες μας ενα να χαρεις!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::cry.:: | | bhudda
10-10-2012 @ 17:14 | όποτε βάζω μονογραφή
είναι τέλεια | | smaragdenia
10-10-2012 @ 17:19 | ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΟΥ ΖΗΣΗ..............
ΕΝΑΣ ΥΜΝΟΣ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΜΕΓΑΛΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ.................
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | oneiropola
10-10-2012 @ 18:11 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Πατριωτακη μπραβο για την επιλογη σου !!!!
| | Μαυρομαντηλού
10-10-2012 @ 20:28 | Θα 'ρθει μια μέρα, μ' ακούς
Να μας θάψουν κι οι χιλιάδες ύστερα χρόνοι
Λαμπερά θα μας κάνουν πετρώματα, μ' ακούς
Οι καμπάνες ανοίγουν αψηλά, μ' ακούς
Ένα πέρασμα βαθύ να περάσω
Περιμένουν οι άγγελοι με κεριά και νεκρώσιμους ψαλμούς
Πουθενά δεν πάω, μ' ακούς
Ή κανείς ή κι οι δυό μαζί, μ' ακούς!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΖΙ ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕΝ ΠΑΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ΓΙ 'ΑΥΤΟ ΑΓΑΠΑΩ ΕΛΥΤΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | galanidoy
11-10-2012 @ 07:35 | Που πια δεν έχω τίποτα άλλο
Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα
Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου
Να μυρίζω από σένα και ν' αγριεύουν οι άνθρωποι
Επειδή το αδοκίμαστο και το απ' αλλού φερμένο
Δεν τ' αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ' ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ για σένα και για μένα.
Ή κανείς ή κι οι δυό μαζί, μ' ακούς | | pithanos
13-10-2012 @ 18:11 | η παρατήρηση του Βούδα μ έχει απασχολήσει παλαιότερα..
αν δεν ξέραμε ότι ήταν ο Σεφέρης και μας λέγαν πχ μπλόφα ..Σεφερλής που θα το κατέτασες; ::rol.:: | | Irina Velen
15-10-2012 @ 07:27 | ::up.:: ::up.:: ::778.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
