| |
Μία μέρα μακριά σου.
Μία μέρα που φάνηκε να κράτησε χρόνια.
Χρόνια που πέρασαν μέρα προς μέρα από το μυαλό μου.
Μα απ'όλες τις μέρες πιο πολύ κράτησε η πρώτη.
Τότε που σα μια δειλή ηλιακτίδα ,
ξεγλύστρισες από τα μισόκλειστα παραθυρόφυλλα,
για να ζεστάνεις ενα άδειο και κρύο δωμάτιο.
Και η μικρή αυτή ηλιακτίδα έγινε σιγά σιγά ένας τεράστιος ήλιος.
Όταν άρχισε ξανά να σουρουπώνει είπα ότι απλά συννέφιασε.
Όσο όμως και να μην ήθελα να το πιστέψω ,ερχόταν ξανά η νύχτα.
Τώρα πια σκοτείνιασε για τα καλά.
Κρυώνω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
