| |
Καράβια οι φίλοι και τρένα φιλιά μου
σταλάζουν το μέλι βαθιά στο μεδούλι
τα κόκκαλα όλα σ’ ακόντιο ήλιου
κορμί σαν αχτίδα χαράζει το δρόμο
Σκοπό και αν έχω δεν είναι για λόγια
μονάχα ιδέες αξίες και πάθος
με δράσεις να δέσω στιγμές στον αιώνα
που λάμψεις τους θα μαι και φως στο σκοτάδι
Παιδιά μου οι έγνοιες κι η θλίψη εκείνων
των πιο πικραμένων που ζουν απ το αίμα
ροή της καρδιά τους που τρέχει ποτάμι
και θέλει να γίνει μια θάλασσα δάκρυ
αιώνια να ναι της φύσης μνημείο
και θα χει για πάντα το στίγμα ανθρώπων
που ξέραν να είναι μα δεν τους αφήναν
και σκάψαν το χώμα να βρούνε τ’ αστέρια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
