Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το χρέος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130831 Τραγούδια, 269476 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το χρέος
 Καλημέρα στιχοοικογένεια ! - ε -
 
Μες στα μηνίγγια έσφυζε του έρωτα ο πόνος
Κι εκείνα τ' αδιέξοδα μιας άδικης ζωής
Πόσο ν' αντέξει ο άνθρωπος μες στη ζωή του μόνος ;
Πώς να κορέσει έρημος τα "θέλω" της ψυχής ;....

Κάποτε έρχετ' ο καιρός που πρέπει να διαλέξεις
Αν θα παραιτηθείς δειλά στου Χάρου τις βουλές
Ή αν σφίγγοντας τα δόντια σου μες στη ζωή θα πέσεις
Ακολουθώντας τις σκληρές που δίνει εντολές...

Μα η πανούργα μοναξιά καραδοκεί στην άκρη
Για να χιμήξει μέσα σου σαν ύπουλο θεριό
Αν κάνεις λάθος βήματα στου "εύκολου" τα μάκρη
Τι είναι δύσκολο πολύ ν' αδράξεις το σωστό...

Κι εδά αναλογίζομαι.. εγώ τί έχω κάνει ;
Μην σμίγω λάθος όνειρα ;.. Μην σφάλω στη ζωή ;
Ποιός να μου πει.. το αγαθό ο άνθρωπος πώς φτάνει ;
Τι δρόμοι χίλιοι ανοίγονται σε κάθε επιλογή...

Ελπίζω μόνο γύρω μου τον πόνο πως δεν σπέρνω
Σαν αλλωνών τα βάσανα μονάχη κουβαλώ
Μ' αυτή τη δόλια μου καρδιά με βούρδουλα τη δέρνω
Και βλέπω τον ορίζοντα του μέλλοντος θολό...

Ας είναι.. δεν με μέλλει πια τα χρόνια μου ν' αυξήσω
Το σήμερα με κέρδισε σε κάθε ένα χθες
Γι' αυτές τις αναμνήσεις μου με θάρρος θα μιλήσω
Αφού ποτέ δεν δόθηκα γυμνή στο απεχθές...

Γιατί 'ναι βλέπεις χρέος μας.. τη λιγοστή μας γνώση
Τριγύρω να σκορπίζουμε για κείνους που ακούν
Μόνο η καθάρια η ψυχή τον άνθρωπο θα σώσει
Κι ας είναι λίγοι οι θαρρετοί που θάνατο αψηφούν...



11-1-2008




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
Shinobi
04-12-2012 @ 12:32
πανέμορφο
αδιόρθωτος
04-12-2012 @ 14:53
Αφού ποτέ δεν δόθηκα γυμνή στο απεχθές...
μαγική έκφραση.
**Ηώς**
04-12-2012 @ 17:33
Κι εδά αναλογίζομαι.. εγώ τί έχω κάνει ;
Μην σμίγω λάθος όνειρα ;.. Μην σφάλω στη ζωή ;..................
να είσαι καλά Μαρία! καταπληχτικό!!!!!!!!!! ::hug.::
Tessi
04-12-2012 @ 18:02
::up.:: ::up.:: ::up.::
Μαυρομαντηλού
04-12-2012 @ 19:55
Κάποτε έρχετ' ο καιρός που πρέπει να διαλέξεις
Αν θα παραιτηθείς δειλά στου Χάρου τις βουλές
Ή αν σφίγγοντας τα δόντια σου μες στη ζωή θα πέσεις
Ακολουθώντας τις σκληρές που δίνει εντολές...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟ ΔΙΧΩΣ ΑΛΛΟ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Μα η πανούργα μοναξιά καραδοκεί στην άκρη
Για να χιμήξει μέσα σου σαν ύπουλο θεριό
Αν κάνεις λάθος βήματα στου "εύκολου" τα μάκρη
Τι είναι δύσκολο πολύ ν' αδράξεις το σωστό...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΚΑΡΑΔΟΚΟΥΝ!!!!!!!!!!!!!!!! ΑΛΛΑ ΤΟ ΘΕΡΙΟ ΠΑΝΤΑ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΟ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ελπίζω μόνο γύρω μου τον πόνο πως δεν σπέρνω
Σαν αλλωνών τα βάσανα μονάχη κουβαλώ
Μ' αυτή τη δόλια μου καρδιά με βούρδουλα τη δέρνω
Και βλέπω τον ορίζοντα του μέλλοντος θολό...

Μόνο η καθάρια η ψυχή τον άνθρωπο θα σώσει
Κι ας είναι λίγοι οι θαρρετοί που θάνατο αψηφούν...
ΑΡΑ ΟΧΙ Η ΓΝΩΣΗ!!!!!!!!!!!!!!!
Η ΚΑΘΑΡΙΑ ΨΥΧΗ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΕ ΚΑΘΑΡΙΕΣ ΨΥΧΕΣ ΘΑ ΞΕΘΟΛΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ!!!!!!!!!!!!!


::yes.:: ::yes.:: ::theos.:: Ο προβληματισμός σου έιναι σπουδαίος!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Σωτήρης Τσιλ
05-12-2012 @ 19:34
Γιατί 'ναι βλέπεις χρέος μας.. τη λιγοστή μας γνώση
Τριγύρω να σκορπίζουμε για κείνους που ακούν
Μόνο η καθάρια η ψυχή τον άνθρωπο θα σώσει
Κι ας είναι λίγοι οι θαρρετοί που θάνατο αψηφούν...

Το θεωρώ ένα κομμάτι όμορφο , φωτεινό φάρο.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο