| |
το τίμησαν το κορμί σου
και πάτησαν την αδύναμη ψυχή σου
εκμεταλευτές της ανασφακειάς σου
σκουπίδια που διάλλεγες κοντά σου
κι έγινες κι εσύ μέρος στο ταξίδι
γιανα ζεις στα ονειρά σου
μια κόλαση αληθινή και μια ελπίδα σκάρτη
που έχει γίνει πλέον συντροφιά σου
γιατί πουλίθικες όχι για χρήμα
πουλήθικες για ιδανικά πολύ φθήνα
κι έχασες τα πάντα κι είναι κρίμα
και η ψυχή σου δεν υπάρχει τώρα πια
φθινή και άδεια κενή και μόνη
νιώθεις πως είσαι ο Βασιλείας
ο άρχοντας που ξέρει να πληγώνει
μα όπως πλήγωνες θα μάθεις να πονάς
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
