| |
Με προσκάλεσες...
στον κήπο σου!
εκεί...
που τα σκοτάδια παγώνουν
σαν οι ζωές μας
ορθώνονται...
και οι σκιές
μας κυκλώνουν!
σε κλέβω στα κρυφά και λίγο - λίγο
μέσα στη σκέψη σου
τρυπώνω για να δω
μα... όσες κρύπτες
του μυαλού σου και ν' ανοίγω
πάντα θα είσαι...
κάτι ξένο... μακρινό
τα λόγια μου
τα φυλακίζω τεχνηέντως
βγάζω μονάχα
ακίνδυνες κραυγές
και κρύβομαι οικτρά
ανυπερθέτως...
... πίσω απ' της τέχνης τις πνοές...
Μάγδα Δούκα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
