| |
11.07΄20΄΄ 1/1/2013
Πρώτη Γενάρη φτάναμε, μες απ' το μπλε του Ήλιου
κι οι γλάροι μας συντρόφευαν. στην θάλασσα παρέα
κι ήταν πρωτοχρονιάτικη, μέθη γλυκού ειδύλλιου,
ονειρική ψευδαίσθηση, σε μία ρότα νέα,
που χάραζε το διάβα μου, στα πέτρινα φτερά μου
κι η Παναγιά του Άθωνα, ήλπιζα να 'βλογούσε,
καθώς ξοπίσω μένανε, του χτες τ' απόνερά μου
κι η πλεύση που τελείωνε, καινούργια αρχινούσε,
ημέρα με αρμένισμα, στο πιο βαθύ σου μπλε σου
κι ερχόταν τα βελούδινα, φιλιά σου με το κύμα
και γω τότες σαλπάριζα, στις ρότες τις θολές σου,
αυτές που με μεθάγανε, με αμαρτίας κρίμα
και γητευμένος βούταγα, στο άχρονο μυστήριο,
εκείνο το γαλάζιο σου, της θηλυκής σου αύρας
και γίνομαν εκούσια, θύμα εξιλαστήριο,
ενός ακόμη έρωτα, της φλογερής σου λαύρας...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
