| |
δε μπορώ να σταματήσω τελικά να ονειρεύομαι...
Δε μπορώ να σταματήσω να σε σκέφτομαι...
Ούτε να ελπίζω..ούτε να χανόμαι..
Δε μπορώ να σταματήσω...
Σε σκέφτομαι ακόμα τις στιγμές που όμως ο χρονος σαν να τις παγώνει και κρατάνε μια αιωνιότητα...
Ή ίσως πάλι όχι...
Οι μέρες περνάνε και οι στιγμές χάνονται...στου χρόνου τη δίνη τίποτα ίσως δε μείνει...
Τίποτα που δεν έγινε πραγματικότητα..
Τα όνειρα ίσως τελικά τα σβήνει ο χρονος...
Ίσως τελικά ο χρονος είναι αυτός που γιατρεύει των ονείρων τις πληγές...
Γιατί τα όνειρα πολύ εύκολα μετατρέπονται σε μικρούς της πραγματικότητας φόβους..
Που αυτούς όλο και πιο δύσκολα ξεπερνάς...
Αλλά τελικά μάλλον τα καταφέρνεις και πίσω σου τα αφίξεις..
Ή ίσως όχι γιατί όταν μπροστά σου τα δεις πάλι ο χρονος σταματά και τα όνειρα ελπίδες γίνοντάι και ζωή σου δίνουν...
Νιώθεις σαν αίμα ξανά να κυλά στην καρδιά..
Και αυτή ξανά να χτυπά δύνατα και ακούγεται για να σου υπενθυμίσει...
Πως τελικά αυτή είναι που κυβερνά...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
