Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: ἄνθος ἁγνὸν
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130280 Τραγούδια, 269347 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ἄνθος ἁγνὸν
 
[align=center][B][font=Palatino Linotype][color=navy]ἄνθος ἁγνὸν νωπὸν ἐρυθρότατον προσέφερὸν σοι
φίλα φρονῶν σὺ δὲ βίᾳ ἀπέρριψας ἅμα λαβοῦσα
κύψας ἀνέλαβον νῦν ἐν χειρὶ δὴ τὸ ἄνθος ἦν ἄσπρον
ἐκεκαλύφει ἡμῶν ἔρωτα χιὼν κρύα ἐπιπεσοῦσα[/align][/B]


(2013-01-+)
παλιό κινέζικο ποίημα που είχε μεταφράσει χωρίς μέτρο ο Κώστας Βάρναλης. Μου κόλλησε η ιδέα να το μεταφράσω εμμέτρως, σε απλά νέα ελληνικά δέν μου έβγαινε. Σάν έπιασα να το σκέπτομαι αρχαϊκώς, μου βγήκε μέσα σε καμιά ώρα περίπου, κ για να το γράψω κ να το πολυτονίσω κ να το αναρτήσω πήγε η ώρα 5 το απόγευμα κ ακόμη δέν έχω φάει για μεσημέρι.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      τετράστιχα (& 4στροφα)
      Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

το καλό, απο ΌΠΟΥ κι άν προέρχεται, είναι καλό· το κακό, απο ΌΠΟΥ κι άν προέρχεται, είναι κακό.
 
kantadoros
15-01-2013 @ 16:59
καλή όρεξη!
άσπρος έχει Λατινική ρίζα.
Λευκόν;
kantadoros
15-01-2013 @ 17:04
μήπως και ψυχρά;
μ' έπιασε σήμερα... ::5412.::
monajia
15-01-2013 @ 17:06
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
KTiNoS
15-01-2013 @ 21:21
http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQOQ6u1oy5561s8Eco-MuMVqtC-50u8kbLOnTtbA2M7jUlqcdmSXuHTqcIvtg
pithanos
15-01-2013 @ 23:38
αδερφέ, εδώ πάει 6-7 και δεν έχουμε φάει πρωινό κόψ την πλάκα ::smile.::
anuya
16-01-2013 @ 18:02
το "άσπρον" δημοτικούρα εν μέσω αρχαίου λεξιλογίου βεβαίως είναι τουλάχιστον παράταιρο, αλλα ακριβώς γι αυτό το έβαλα. Η λ. λευκόν μου φαίνεται πάρα πολύ απαλή κ στοργική, ενώ το άσπρον ξερό, σκληρό, κ κρύο, ίδιο με κομμάτι πάγου. Κ επιπλέον, οι φθόγγοι του "άσπρον" μου φαίρνουν στο νού άσπρο χρώμα, ενώ τη λ. "λευκόν" τη νιώθω σάν γαλαζωπή κ όχι ακριβώς σάν άσπρο.
Τα φωνήεντα, ακόμη κ οι αριθμοί κ οι νότες της μουσικής, μου φέρνουν χρώματα στο νού, κ αυτό θέλω να το εξηγήσω σε επόμενη ανάρτηση.
ptoumassis
16-01-2013 @ 18:18
΄Το έπαθα κι εγώ αυτό, αλλά δεν έγραψα αρχαϊκά. Έγραψα στην τρέχουσα λαλιά. Οι επίμαχοι δικοί μου στίχοι: "...και λευκή μαργαρίτα / πεταμένη στο δρόμο, που μαράθηκε.

Ετούτο εδώ είναι ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ, συγκριτικά με το δικό μου. Μ' αρέσει πολύ.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο