Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131521 Τραγούδια, 269624 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η βροχή
 Κάνοντας τις ψιχάλες....σκέψεις...λέξεις...
 
Άλλο τώρα δε θα τρέξω
στα λημέρια τα παλιά,
την ελπίδα μου να πλέξω
με του ονείρου τα φιλιά.

Άλλο πια δε θα ρωτήσω
το φεγγάρι τ’ αργυρό,
μήτε που θα του μηνύσω
πώς να έρθεις καρτερώ

Θρήνο μέγα πώς να στήσω
σ’ ένα φόντο βροχερό;
Άλλο δάκρυ δε θα χύσω
στης ψιχάλας το χορό.

Άλλο πια δε θα χορέψω
εύθυμους, γλυκούς σκοπούς,
τις πληγές μου να γιατρέψω
με του έρωτα καρπούς.

Άλλο τώρα δε δακρύζω
για του ονείρου μου την πλάνη.
Μένω με πληγές κι ελπίζω
πως ο χρόνος θα τις γιάνει.

Τη φωτιά μου πώς ν’ ανάψω ,
που είσαι ήλιε μου αδειανός;
Δε χρειάζεται να κλάψω,
κλαίει για’ μένα ο ουρανός.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
steven boss
24-01-2013 @ 22:30
Ομορφο ::up.:: ::up.:: ::up.::
monajia
25-01-2013 @ 05:19
Τη φωτιά μου πώς ν’ ανάψω ,
που είσαι ήλιε μου αδειανός;
Δε χρειάζεται να κλάψω,
κλαίει για’ μένα ο ουρανός.

ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ..................

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο