| |
Οι σκέψεις μου είναι άδειες..κενές,άοσμες γεμάτες ομίχλη και ανακρίβεια.Οι εικόνες μου είναι άχρωμες και η ψυχή μου ασυνόδευτη.Η καρδιά μου,σαν κουπί θρυμματισμένη ,άχρηστη και μη λειτουργική.Άιμα απλά κυκλοφορεί,δίχως πνοή-απλά αναπνοή..καθαρά βιοτική.Σώμα σαν σαπιοκάραβο στοιχειωμένο,εμβολισμένο από ερωτική Τριήρης έχοντας πληγεί στα ανοιχτά του πελάγους.Ανήμπορο μάχη να δώσει πια..γυρισμό και πυξίδα να βρει δεν υπάρχει περίπτωση να βρεί.Παλεύει απλά να επιφάνεια να μείνει,να ζήσει.Θάλασσα να κολυμπήσει κοχύλι να ανακαλύψει μήπως κάποιον θησαυρό και αντικρίσει.Ζώντας σε ψευδαισθήσεις..μακριά από στεριά,λιμάνια και εφήμερα νησιά.Χαρτογραφώντας προς τον πυθμένα μοναχικά,ώρα για περισυλλογή..ταξίδια-αναμνήσεις μαύρες σαν πειρατικό πανί..και να εσύ,να τριγυρνάς γοργόνα λυρική..θλιμμένη ηρωική δίχως παρέα και συ..ψάχνεις κόσμο ιδανικό-παράδεισο συναισθηματικό μεταμορφωμένη σε θαλάσσιο πτηνό,πετώντας πάνω μου ξαφνικά βουτάς!Παίρνεις μορφή,ότι εσύ ζητάς,μου κάνεις παρέα μέχρι την τελευταία στιγμή.Τότε που σκάω στον πυθμένα τρομάζοντας ότι ζει εκεί-αναμνήσεις.αισθήματα,φίλους και τέλος τη ζωή..βουή δυνατή,μέταλλο συγκρούστηκε με την μαύρη του πυθμένα κοίλη γη..χωρίς να κανένα να στεναχωρεί.Έγινε βαθιά κάπου μακριά ίσως σε άλλη θάλασσα,ουτοπική,σημασία έχει ότι το είδες εσύ..είτε σαν γοργόνα είτε σαν πουλί..ξέρεις απλά που θα με βρίσκομαι,που θα με δεις.σαν αξιοθέατο,ναυάγιο ψυχής.[align=right][align=left][/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
