| |
Κάτω απ'τα αστέρια του ουρανού
Εκεί στο πλάι του θεού
Ηχεί το γέλιο του που τόσα μου θυμιζει
Και η λαχτάρα ενός φιλιού
Στα νήματα του στεναγμου
Γεννά ελπίδα
Τον καημό να νανουριζει
Είναι τα λόγια μιας ψυχής
Μιας μετρημενης αντοχής
Που σε όλα αυτα που αντικρίζει ψιθυριζει
Μην με ρωτάτε πως
ακόμα εγώ κρατώ
Την αγκαλιά ανοιχτη
αφού δεν θα έρθει εδώ
Μην με ρωτάτε πως
Ακόμα τον αγαπώ
Μονο αυτό θα πω
Για εκείνον μόνο ζω
Κάτω απ'το φως του φεγγαριού
Εκεί στις θάλασσες του νου
Θαρρευει η δύναμη του ονείρου με αυταπάτες
Και η ανασα ενός κορμιού
Βυθίζεται μες τις χαρές
Που σου αφήνουν οι ανεκπλήρωτες αγαπες
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
