| |
θα περασουν οι μερες, το ξερω, ο χρονος μου ταζει
πως θα'ρθουν καλυτερες ωρες, πως θα'ρθουν στιγμες, που ο πονος θα φυγει...
σαν αστερια μικρα, που ζητουσαν το φως τους,
μα κανεις δεν τα ειδε, γιατι ολοι ηταν μονοι και αγαπη ζητουσαν
με τα ματια στο χωμα, πως ν'ανοιξουν φτερα...
μια χαμενη αγκαλια, που εσενα ζητουσε, δεν ακους που σε ψαχνει
που να εισαι εσυ, σε πιο αδειο λιμανι,περιμενοντας να'ρθουν, ολα οσα ποθουσες...
η αγαπη ποναει, οταν μονος τη ζεις
κι ισως πλαι σου να'ναι
γυρνα διπλα και δες την, την χαμενη σου αγαπη
που κι εκεινη σε ψαχνει...
το φεγγαρι χλωμονα σου δειχνει το δρομο
καπου ειναι για σενα, μια χαμενη αγαπη...
μη ζητας τιποτ'αλλο,σ'εχει βρει, κοιτα διπλα....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
