| |
| | Τα μονοπάτια της Ίριδας |  | | | Σας χαιρετώ..! | | |
Τα μονοπάτια της ίριδος
Αμέτρητα σου φάνηκαν μια νύχτα της ψυχής σου τα χιλιόμετρα
κι έβαψαν μωβ βαθύ μια ακόμη νύχτα αδημονίας...
δεν έμαθα ο φόβος σου αν με κράτησε ακοίμητη
ή αν ήτανε το ρίγος προεόρτιας αγωνίας...
Στα κόκκινα ντυθήκανε τα πάθη και οι μνήμες που σ' ανάθρεψαν
άλικος ήταν και ο θυμός σου, φλόγιζε το αίμα...
Μα ήσουν εκεί, όταν την πορφυρή εσθήτα του έρωτα εφόρεσα,
εκείνη που αφυπνίζει ασυγχώρητα το βλέμμα.
Τι διεκδικούμε εδώ, μπροστά στο πράσινο τραπέζι του ανεκπλήρωτου;
Νικήτρια δεν με θέλει η βραδιά, και αλλού ποντάρει...
Μα η τράπουλα μοιράστηκε πριν λερωθούν τα χέρια μας,
και υπάρχει πάντα ελπίδα κι ο χαμένος να ρεφάρει.
Και είμαστε εδώ, κόντρα στης θλίψης την ανάρμοστη αναίδεια
να με διδάσκεις πως το φως του ήλιου μας αρμόζει.
Των ποιητών εγώ τους κίτρινους τους νάρκισσους στα πόδια σου
να αποθέτω, το άρωμά τους πάντα να σε σώζει.
Ψυχή μου, εγώ γεννήθηκα την ώρα που έκαψα όλα μου τα υπάρχοντα
κι ορκίστηκα να προσκυνώ μονάχα ό,τι γεννάω
στη μαύρη τέφρα της ζωής να σπέρνω δάση πράσινα
και στο πορτοκαλί της κάθε αυγής να σου ζητάω...
Βοήθα ν' αγαπώ όσα ειπώθηκαν και γίνηκαν μια θάλασσα
να μένω ευθυτενής, μες στο γαλάζιο τ' ουρανού μου όταν ρεμβάζω,
να τραγουδώ απροκάλυπτα, παράφωνα, τους φόβους μου
και πότε - πότε τις ευαίσθητες χορδές μου να χλευάζω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 6
| | | | | | | |
| | Το χέρι μου άπλωσα, ψυχή μου, και σε βρήκα, τσιγγάνα μες στην αυτοκρατορία των συμπτώσεων. | | | |
|
ΛΥΔΙΑ_Θ
09-02-2013 @ 17:33 | Ομορφιά......!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: | | **Ηώς**
09-02-2013 @ 17:54 | είναι Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο!!!!!!!! ::theos.:: | | scarlet1977
09-02-2013 @ 18:01 | καταπληκτικό !!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | YABER
09-02-2013 @ 18:20 | ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ !!!!!!!!!!!!!!!! | | galanidoy
09-02-2013 @ 19:34 | Ψυχή μου, εγώ γεννήθηκα την ώρα που έκαψα όλα μου τα υπάρχοντα
κι ορκίστηκα να προσκυνώ μονάχα ό,τι γεννάω
στη μαύρη τέφρα της ζωής να σπέρνω δάση πράσινα
και στο πορτοκαλί της κάθε αυγής να σου ζητάω...
μπράβο... ::hug.:: | | Vicky mouse
09-02-2013 @ 21:28 | Βοήθα ν' αγαπώ όσα ειπώθηκαν και γίνηκαν μια θάλασσα
να μένω ευθυτενής, μες στο γαλάζιο τ' ουρανού μου όταν ρεμβάζω,
να τραγουδώ απροκάλυπτα, παράφωνα, τους φόβους μου
και πότε - πότε τις ευαίσθητες χορδές μου να χλευάζω...
εξαιρετικό.......πράγματι.......... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | helianthos
09-02-2013 @ 21:41 | Αστραπή στην επίπεδη μονοτονία που εδώ και καιρό βασιλεύει εδώ μέσα. Εξαιρετικό! ::rock.:: | | ΒΥΡΩΝ
11-02-2014 @ 13:28 |
Ψυχή μου, εγώ γεννήθηκα την ώρα που έκαψα όλα μου τα υπάρχοντα
κι ορκίστηκα να προσκυνώ μονάχα ό,τι γεννάω
στη μαύρη τέφρα της ζωής να σπέρνω δάση πράσινα
και στο πορτοκαλί της κάθε αυγής να σου ζητάω...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Μαυρομαντηλού
11-02-2014 @ 16:09 | ΩΡΑΙΟ
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Απεριόριστος
11-02-2014 @ 18:32 | Καλησπέρα Αγάπη!
Τα χρώματα της ίριδας
μέσα σου, αν τα κλείσεις,
μες στα σκοτάδια κι αν χαθείς,
πάλι στο φως θ' ανθίσεις!
Υπέροχη η ίριδά σου!
::yes.:: ::theos.:: | | Α.Ε. ΕΠΕ
11-02-2014 @ 22:54 | Υπέροχα μονοπάτια συναισθημάτων!
::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
