Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: πεταμένες σκέψεις
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130398 Τραγούδια, 269368 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 πεταμένες σκέψεις
 σχεδόν με βαρέθηκα
 
[align=center][I]χάνονται μπροστά στα μάτια μου οι εποχές
το καλοκαίρι έγινε ένας βαρύς χειμώνας
σ'άλλες διαστάσεις στροβιλίζεται ο αιώνας
κι'εγώ σα γέρος στη γωνιά αναπολώ το χτες

ψάχνω σημάδια στον καιρό να με κρατήσουν
οι όμορφες στιγμές τώρα αλλάζουν χρώμα
όλα τα φώτα πνίγονται στον χρόνων μας τη βρώμα
μα ψάρια έξω απ'το νερό αδύνατο να ζήσουν

ξημέρωσε θαρρείς και μύρισε λιβάνι
τι όμορφη η ανατολή του ήλιου που χαράζει
στάσου, μη φύγεις, πες σ' εμέ τι σε τρομάζει
κι'ύστερα τράβηξε κι'εσύ αλλού να βρεις λιμάνι

δε βλέπω κόσμο γελαστό, όπως και τότε
πουλιά στα δέντρα σκιάζονται να κελαηδήσουν
ως οι άνθρωποι ελεύθερα φοβούνται να μιλήσουν
παρά με δείλια σε κοιτούν στα μάτια πότε - πότε

τα παραθύρια, όλα κλειστά με κλειδαριές
λουκέτο βάλαν' στην καρδιά και το μυαλό
κουρτίνες για τον έρωτα, κι'ένα βαρύ παλτό
ζεστή να είναι η γύμνια σας μέσα στις φυλακές

σε λίγες μέρες Άνοιξη, πέρασε ο γενάρης
η αλκιόνα δεν κούρνιασε ακόμα στη φωλιά της
παρά στα βράχια ένα ένα πετάει τα παιδιά της
8 μποφώρ η θάλασσα, και αύριο σαλπάρεις .[/align][/I]

9/02/13


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      αδυναμίες
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

κι όσο μεγάλωνα, διέλυα ότι αγάπαγα
 
Vicky mouse
10-02-2013 @ 00:00
δε βλέπω κόσμο γελαστό, όπως και τότε
πουλιά στα δέντρα σκιάζονται να κελαηδήσουν
ως οι άνθρωποι ελεύθερα φοβούνται να μιλήσουν
παρά με δείλια σε κοιτούν στα μάτια πότε - πότε
πολύ όμορφο Χριστίνα.... ::up.:: ::up.:: ::up.::
scarlet1977
10-02-2013 @ 00:03
η αλκιόνα δεν κούρνιασε ακόμα στη φωλιά της
παρά στα βράχια ένα ένα πετάει τα παιδιά της
::rock.::
pennastregata
10-02-2013 @ 11:49
Χριστίνα, βρίσκω το ποήμα σου πολύ όμορφο, κι εσένα διαχρονική! ::smile.::
kallia
10-02-2013 @ 11:56
::up.:: ::up.:: ::up.::
Μαυρομαντηλού
10-02-2013 @ 17:26
8 μποφώρ η θάλασσα, και αύριο σαλπάρεις .
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΤΣΙ ΝΑ ΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΟΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΔΑΜΑΖΟΥΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο