| |
Ραγίζοντας την άγονη σιωπή
Δραπέτευσα ξημέρωμα Σαββάτου
" Ο έρωτας λατρεύει τα δεσμά του "
Μια μάγισσα - θυμάμαι - είχε πει...
Το μένος αψηφώντας της βροχής
Δαμάζοντας του νου την καταιγίδα
Τη μνήμη σου φορώντας σαν ασπίδα
Ξεπέρασα το φως της αστραπής...
... Η ώθηση του πάθους σθεναρή
Το αίσθημα με άσβεστη τη φλόγα
Το όνειρο επάνω στην πιρόγα
Κι η θύμηση στα μάτια σου.. υγρή...
...
Ποιά δύναμη στο πλάϊ σου με φέρνει ;
Γιατί μακριά σου νιώθω πως δεν ζώ ;
Η έλλειψή σου το κορμί μου γδέρνει
Και κάθε τι στο διάβα μου μισώ...
...
Μα σαν σε ανταμώνω γαληνεύω
Γεμίζει από σένα η ψυχή
Σαν νιώθω πως γεννιέμαι απ' την αρχή
Της ύπαρξης το θαύμα ερμηνεύω...
6-10-2009
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
