| |
Τραβάω τον Ήλιο απ’ το χέρι
-πάμε να φύγουμε από εδώ-
μέχρι να έρθει το καλοκαίρι
θα μας προφτάσει το νερό.
Σε πείραξε η ζεστασιά του;
Άστη ν’ απλώσει χαμηλά,
Ζήλεψες; Κοίταξε, στάσου,
και το σκουλήκι σε αναζητά.
Άστα λουλούδια να ξεμυτίσουν
σε αυλές και θάμνους σιωπηλά
είναι η σειρά τους να γυρίσουν
την όψη τους προς τα ψηλά.
Τη στάχτη πέτα από το τζάκι
τα ξύλα στέκουνε βουβά,
τα παραμύθια από τη Θράκη
θα ζωντανέψουν με κρασιά
και ο παππούς μεσ’ τη κορνίζα
σε σημαδεύει τακτικά,
έχει φυτέψει στέργια ρίζα
στων απογόνων την καρδιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
