| |
| | H Κυρία των Λυγμών |  | | | http://youtu.be/ticFXHC40M4 | | |
Την είδαν να αναπαύεται στους λάκκους των φιδιών
καρπούς να τρώει στο δάσος των λυγμών,
στον ύπνο των ανύποπτων να σπέρνει στεναγμούς,
γελάει με της ζωής μας τους τριγμούς...
Κατακλυσμός το δάκρυ της, το γέλιο της σεισμός,
πατέρας της ο αγέραστος καημός...
γενιά της το ανεπίτρεπτο που όλοι το ποθούν
μα σε Θεό ή παπά δεν μαρτυρούν...
Την είπαν κάποιοι μάγισσα που αξίζει την πυρά,
του Αχέροντα αφέντρα και κυρά,
μα εκείνη, πάντα αγέρωχη με βλέμμα ονειρικό,
τινάζει απ' την ποδιά της το κακό.
Κι όμως τη νιώθω, κάθε βράδυ να πονά,
ακροπατώντας στο "ποτέ" και στο "ξανά"
του έρωτα εκείνου που φοβάται, που ποθεί,
και που εντός του προσδοκά ν' αναστηθεί...
Της νύχτας τα φιλέματα στον κόρφο της βαστά
στ' αστέρια τραγουδάει ψιθυριστά
και ό,τι φάει κι ό,τι πιει το κλέβει απ' αυτούς,
που κάνουν τους γενναίους και δυνατούς.
Οι γέροι τη θυμούνται πάντα ίδια από παλιά
να γίνεται στο ψέμα τους θηλιά
μα δεν τ' ομολογήσανε πως κάποτε κι αυτοί
την ψάχναν, πριν ο πόθος τους θαφτεί...
Στους νέους που την εχθρεύονται φαντάζει πειρασμός,
-δεν είναι της μαμάς τους ο ορισμός-
και η ελευθεριότητα, που ορκίζονται σε αυτή,
μπροστά της καταρρέει αμαχητί.
Κι όμως τη νιώθω, κάθε βράδυ να πονά,
ακροπατώντας στο "ποτέ" και στο "ξανά"
του έρωτα εκείνου που φοβάται, που ποθεί,
και που εντός του προσδοκά ν' αναστηθεί...
Του έρωτα εκείνου που φοβάται, που ποθεί,
να βρει και η μνήμη ένα κορμί ν' αναπαυθεί...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Το χέρι μου άπλωσα, ψυχή μου, και σε βρήκα, τσιγγάνα μες στην αυτοκρατορία των συμπτώσεων. | | | |
|
pennastregata
12-03-2013 @ 14:46 | http://youtu.be/ticFXHC40M4
Για τους μη γνωρίζοντες την ιταλική γλώσσα, επιφυλάσσομαι για την απόδοση στα Ελληνικά...εν καιρώ! | | **Ηώς**
12-03-2013 @ 18:28 | Κι όμως τη νιώθω, κάθε βράδυ να πονά,
ακροπατώντας στο "ποτέ" και στο "ξανά"........πολύ όμορφο Αγάπη!!!!!!!!!!!!!!! ::hug.:: | | Μαυρομαντηλού
12-03-2013 @ 21:48 | Κι όμως τη νιώθω, κάθε βράδυ να πονά,
ακροπατώντας στο "ποτέ" και στο "ξανά"
του έρωτα εκείνου που φοβάται, που ποθεί,
και που εντός του προσδοκά ν' αναστηθεί...
::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Βασίλης Μ.
13-03-2013 @ 13:59 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | YABER
05-04-2013 @ 18:48 | υπεροχο ειναι !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: | | Tabasco
04-03-2014 @ 15:40 | Κομψοτεχνημα
αξια
::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | | ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
04-03-2014 @ 17:22 | Κι όμως τη νιώθω, κάθε βράδυ να πονά,
ακροπατώντας στο "ποτέ" και στο "ξανά"
Το σημείο που στάθηκα περισσότερο ...
Πολύ όμορφο !!! ...
καλησπέρα !!! ... ::wink.:: ... | | ΒΥΡΩΝ
04-03-2014 @ 20:16 | ::rock.:: ::up.:: ::rock.:: | | Άηχος
04-03-2014 @ 20:19 | Αποφεύγω να διαβάζω επανεκτυπώσεις, αλλά νιώθω τυχερός που δεν το έκανα σήμερα. Είναι υπέροχο! | | tarifula
04-03-2014 @ 22:57 | Κυρια μου.. ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
