| |
[align=center]Κι είναι το άγγιγμα, της αγκαλιάς η αρχή,
είναι η λαχτάρα στη ματια σου ν'αφεθώ, να με κυριέψεις
να με κουράσεις, να με παιδέψεις λίγο
κι εμένα τον απαίδευτο.
Να έρθεις, καιρό σε περιμένω.
Το λάθος μου να γίνεις,σωστό ξανά μη πράξω.
Δε προκόβεις με σωστά. Βραχύβιες ζωές,
με τα σωστά της λογικής.
Σα γύρεις στο κορμί μου,κι οι δυο θα στηριχθούμε,
μη φοβάσαι..
κι αν πέσουμε; αν πέσουμε μην αναρωτηθείς ποτέ..
γλυκό το πέσιμο, κι εσύ γλυκιά στην αγκαλιά μου πιότερο.
Πως ρίχνει τα πλήκτρα ο πιανίστας ξέρεις;
πως τα ενώνει, πως τα χωρίζει,
πως ανταμώνουν το'να τ'άλλο, ξέρεις πως;
κανείς δε γνωρίζει,μ'αυτά μόνο.
πως η κάθε νότα ερωτεύεται την επόμενη.
κάπως και της ψυχής τα χέρια μου, το λάθος μου θ'αγαπήσουν.
Ένα τραγούδι να εκτελέσουμε μαζί,
κι εγώ σκυφτός τα πλήκτρα της καρδιάς σου να υπηρετώ.
κι εσύ αργά τα πλήκτρα της καρδιάς μου απαλά να χαϊδεύεις..[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
