| |
Σκαλωμένη στην άβυσσο
το κενό αντικρύζω
σα να άνοιξε μπρος μου αναπάντεχα
και γλυκό κάλεσμα σειρήνας μου απευθύνει
Το εσώτερο άδειασμα, των φόβων παλίρροια
που σε χρόνο ανύποπτο, τον ουρανό συννεφιάζει
και στην άγονη αμφισβήτηση
περασμένα στερεότυπα αιώνια τυρβάζει
Σαθρό το υπόβαθρο, εμπειριών αρνητικών επιστέγασμα
θα αντέξει το ανέβασμα?
θα στηρίξει την ανάγκη
για του νου το προβάδισμα?
Θα νικήσει το χρώμα την μαυρίλα όσων πέρασαν?
Θα στηρίξει το χέρι της καρδιάς το μυαλό?
Θα λυγίσει ο φόβος την λαχτάρα του έρωτα?
Η αγάπη στον χρόνο θ΄αποδείξει την αλήθεια της?
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
