Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131541 Τραγούδια, 269625 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 στο επανιδείν
 στη γιαγιά μου, που δεν πρόλαβα να πω αντίο...
 


λόφοι ζωγραφισμένοι στο κάρβουνο,
χυμένοι σαν μαύρη πικρή σοκολάτα
πάνω στο τοπίο

με ένα ήσυχο αεράκι
να γυροφέρνει ανάμεσα στα κλαδιά
που είχαν απομείνει
…κόντρα στα προγνωστικά…

μια τζούρα,
έβγαινε που και που απ’ τις ελιές
που αντιστάθηκαν λίγο πιο γενναία

Ένα τελευταίο τσιγάρο πριν το τέλος!

θα μου πεις χαριτολογώντας
καθώς έκλεινες τη φωτογραφική μηχανή…

η έντονη μυρωδιά είχε πια ξεφτίσει
-λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα-
όταν κοιτάζοντας κλεφτά στον καθρέφτη του αυτοκινήτου
μου φάνηκε σαν να ‘δα πουλιά κι ελάφια
να μας γνέφουν...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΚατεριναΘεωνα
30-03-2013 @ 01:41
Στέλιο ήξερε η γιαγιά σου ότι γράφεις ποιήματα?
αν το ήξερε το περίμενε κι ίσως να ήταν η παραγωγός
σ αυτή την υπέροχη κινηματογραφική σου περιγραφή

αν δεν το ήξερε
από εκεί ψηλά να είσαι σίγουρος !!!
ότι το καλοκαίρι θα ξημερώνεται στο σινεμά ο Παράδεισος
Ανατολικός
30-03-2013 @ 01:55
πραγματικά εξαίρετο ... ποίημα με τα όλα του ... σίγουρα ένα αντίο δεν θα είναι ποτέ αντάξιο της απουσίας, αλλά στέκει ικανοποιητική προσφορά ...

::1255.:: ::1255.::
Celestia
30-03-2013 @ 02:15
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
**Ηώς**
30-03-2013 @ 07:55
::hug.:: ::angel.:: να είσαι σίγουρος πως το ένοιωσε η Ψυχή της
καλημέρα Στέλιο!!!!!
Ναταλία...
30-03-2013 @ 13:21
Να ζεις να τη θυμάσαι ::yes.:: ::angel.::
YABER
30-03-2013 @ 14:19
::up.:: ::up.::
aridaios
01-04-2013 @ 02:13
όταν κοιτάζοντας κλεφτά στον καθρέφτη του αυτοκινήτου
μου φάνηκε σαν να ‘δα πουλιά κι ελάφια
να μας γνέφουν...
::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο