Ανατολικός
30-03-2013 @ 01:58 | λυρικό και φιλοσοφικό μαζί... υπέροχες εικόνες και μεταφορές ... το δίστιχο του μετρήματος του χρόνου και της αγάπης, κατά την γνώμη μου, εξαιρετική σύλληψη ... μπράβο Αθανασία ...
::1255.:: ::1255.:: | |
pennastregata
30-03-2013 @ 10:02 | Αθανασιά, πανέμορφο το γραπτό σου... ::theos.:: | |
Βασίλης Μ.
30-03-2013 @ 10:08 | Με άφησες άφωνο... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Μαυρομαντηλού
30-03-2013 @ 17:08 | Είναι που βρίσκει το όνειρο μια δίκαιη μοιρασιά
και που αν δεν το πρόσεξες μετρώ τον χρόνο με τα χέρια σου
και την αγάπη με το ζύγι των ματιών σου.
Κι αν πάλι νύχτωσε ξέρω πως κάποτε θα ξημερώσει
γιατί ακούω τη φωνή σου.
Δος μου τις λέξεις σου κι ας είναι από αλάτι
Οι πληγές μου χρόνια μετά
ανδριάντες ανέγγιχτοι
ένα σώμα από πράξεις.
Δος μου τον πόνο σου
κανένας δεν γεννήθηκε μόνος
κι είναι καιρός πια να το μάθουμε
κανένας πως δεν πέθανε μονάχος.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Vicky mouse
31-03-2013 @ 00:31 | Είναι που βρίσκει το όνειρο μια δίκαιη μοιρασιά
και που αν δεν το πρόσεξες μετρώ τον χρόνο με τα χέρια σου
και την αγάπη με το ζύγι των ματιών σου.......................
πανέμορφο................ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
pennastregata
31-03-2013 @ 05:13 | ...πανέμορφο Αθανασία..............! | |
 |
