Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131521 Τραγούδια, 269624 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 σε τούτο το μαντρότoιχο
 
Ακούγονταν τα κλάματα τα γέλια κι οι ανάσες
καθώς σελίδα γύριζε η μέρα στο σκοτάδι
γυρνούσανε ρακένδυτοι ζητιάνοι μετανάστες
γυρεύοντας αόμματοι κάποιο χαμένο χάδι

αυτοί που ο χρόνος έβαλε στη λήθη του θανάτου
και που σφιχτά τους κράτησε στα χέρια η μοναξιά
αυτοί που δεν γνωρίσανε το φως τα όνειρά τους
γυρεύουνε το χάδι πια, σε μιά ζεστή ματιά

μα γίνανε τα βλέμματα αστόχαστα και ξένα
που αν τύχει και σε πιάσουνε δαγκώνουν σαν οχιές
ακίνητα αεικίνητα ψυχρά υπολογισμένα
καθόλου δεν διαφέρουνε από τις μηχανές

σε τούτο το μαντρότoιχο
που βάφτισαν ζωή
σε τούτον που απώλεσαν
την δόλια τους ψυχή


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

..κι είναι η ποίηση η συνείδηση της πράξης..
 
κενομυαλος
30-03-2013 @ 10:54
και αν η ποίηση ειναι απλά η δικαολογία της πράξης ?΄
Πολύ καλή δημιουργία
YABER
30-03-2013 @ 14:22
::up.:: ::up.::
ΧΡΥΣΑΥΓΟΥΛΑ
30-03-2013 @ 15:29
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
oneiropola
30-03-2013 @ 17:50
σε τούτο το μαντρότoιχο
που βάφτισαν ζωή
σε τούτον που απώλεσαν
την δόλια τους ψυχή

::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
aridaios
31-03-2013 @ 00:51
αυτοί που δεν γνωρίσανε το φως τα όνειρά τους
γυρεύουνε το χάδι πια, σε μιά ζεστή ματιά ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο