| |
Στο δρόμο εκεί που περπατάς
στο κινητό σου απαντάς
είσαι μονίμως αγχωμένος
και στη ζωή πετυχημένος
Στο σπίτι όμως σκεφτικός
κάθεσαι μόνος και σκυφτός
κανείς να μην σε περιμένει
τι άλλο τάχα σου απομένει
Ούτε γυναίκα, ούτε παιδιά
ούτε στ' αστεία μια αγκαλιά
πες μου στ' αλήθεια πως πονάς
την ευτυχία πως ζητάς
Δεν είναι ούτε στο γραφείο
ούτε και πίσω από το πτυχίο
η επιτυχία μια ψευτιά
χωρίς καμιά παρηγοριά
Στα χέρια κάποτε κρατούσες
μια γυναίκα που ποθούσες
την έδιωξες χωρίς αιτία
γυρεύοντας την αμαρτία
Λένε πως σ' αυτή τη ζήση
παίρνει κανείς ότι αξίζει
αυτό που πήρες και εσύ
μια ζωή μοναχική
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
