| |
Το να προβώ στην περιγραφή της καθημερινότητας αποτελεί μια πράξη τραγική.Μια πράξη που με βοηθά να ενώσω τον εαυτό μου με αυτόν του δολοφόνου,για να δολοφονήσω το δημιούργημα ενος παράφρων,στοχέυοντας στο πιο ευάλωτο σημείο του,αυτο της κενότητας.Το σημείο του τίποτα ανοίγεται μπροστά μου και νιώθω την αφόρητη επιθυμία να εκραγώ μέσα του.Το να δολοφονήσω την ζωή δεν είναι λυση εκτος και αν δολοφονησω πρωτα εμενα.Η τρομερή εικονα του να περιπλανιέσαι με ένα ρεβόλβερ στον κρόταφο,χαμογελώντας σε κάθε αθλιο,τιποτενιο και ανάπηρο ον.Ο άνθρωπος!Ποιος ο λόγος να προσκυνάμε ενα δίποδο το οποιο βημα με το βημα φανερωνει την γελοιοτητα του?Καποιος είπε πως όποια και αν είναι η ερώτηση ο άνθρωπος ειναι η απάντηση.Εγώ θα τοποθετούσα στην θεση της απάντησης ένα σφυρι προτρέποντας τον κόσμο να σπάσει το κεφάλι του μαυτό.
Δεν είμαστε τιποτα περισσότερο απο ενα μείγμα απαρχαιωμένων ιδεών και οφείλουμε με την παρουσία μας να καταστρέψουμε οτιδήποτε μας αναγορευει σε ανθρώπους.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
