Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Οι Μικρεσ Μου Αφορμεσ
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130897 Τραγούδια, 269486 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οι Μικρεσ Μου Αφορμεσ
 
Σταυροδρόμια και δρόμοι
της ζωής μας οι πόνοι
μεταλαμβάνω κι αλλοιώνω μιας πορείας γραμμή.
Κι απλώνω σεντόνι
στης ζωής το μπαλκόνι
με κηλίδες να δείχνουν τα σοφά μου τα ‘μη’.
Κι αγκαλιάζω τις νύχτες
στα ρολόγια μου δείχτες
καθώς οι ώρες ξυστά μου περνούν.
Να αποδείξω το χρόνο
στου εαυτού μου τον κλώνο
ενώ οι στιγμές μου ουρλιάζουν κι οι αιώνες σιωπούν.

Σταυροδρόμια οι δρόμοι
τις ζωές τους οι μόνοι
σε κύκλους χωρίζουν και ζουν.
Κι όταν φτάνουν οι νύχτες
της καρδιάς καταδίκες
μοιραία τις φλόγες θα βρουν.

Και περνάνε τα τραίνα
στων εποχών την αρένα
κάθε στάση και μια ανάσα θολή.
Βλέπω ήλιους να πέφτουν
και ταξίδια να φεύγουν,
ψάχνω τρόπο να πάω εκεί.
Οι μικρές μας αγάπες
θερινοί υπνοβάτες
αλλάζουν χρώμα και επαναστατούν.
Στης ημέρας το γκρίζο φοβισμένοι ακροβάτες
στο σχοινί ολοένα γλιστρούν.

Και τ’ αγρίμια θεριεύουν
και με λύσσα γυρεύουν
φρέσκο αίμα μες τις κόγχες της γης.
Κάνουν χάζι τον τρόμο
κι ονειρεύονται μόνο
έναν πόθο που θα εκλείψει νωρίς.

Ψυχές που πλανεύουν
ουρανούς και διαλέγουν
τη δική μας γωνιά φυλακής.

Είναι μαύρο το χώμα
και ζητάω ακόμα
ευκαιρία να βρω στις σιωπές.
Βλέπω ήλιους να πέφτουν,
καρτερώ σωτηρίες να έρθουν
με τις πόρτες κλειστές.
Και σκαλίζω τα τείχη
ενώ έχω την τύχη
με τραγούδια να πνίγω φωνές.
Θα χαράξει, θα φέξει
κι ο ουρανός θα στοχεύσει
σε δικές μου μικρές αφορμές.

Είπα βρήκα το δρόμο,
ένα δίκαιο νόμο
την αλήθεια στο βλέμμα χωρούσα.
Μα δεν φτάνουν τα ίχνη,
της ψυχής μου οι ήχοι
που φωνάζουν και είμαι απούσα.
Αφηνιάζουν τ’ αγρίμια
μ’ απειλές και τσαλίμια
με εντάσεις στο σώμα εισχωρούν.
Απολαύσεις, παιχνίδια,
της πλάνης παγίδα
αναμνήσεις που υποχωρούν.

Είδα χύτρες να βράζουν,
σε μαγαζιά να μοιράζουν
προδοσίες με φορεσιές γαλανές.
Η ιστορία χλευάζει
και τις λίστες αλλάζει,
σημάδια αφήνει με γραμμές μελανές.

Είναι μαύρο το χώμα
και ζητάω ακόμα
ευκαιρία να βρω στις σιωπές.
Βλέπω ήλιους να πέφτουν,
καρτερώ σωτηρίες να έρθουν
με τις πόρτες κλειστές.
Και σκαλίζω τα τείχη
ενώ έχω την τύχη
με τραγούδια να πνίγω φωνές.
Θα χαράξει, θα φέξει
κι ο ουρανός θα στοχεύσει
σε δικές μου μικρές αφορμές.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
YABER
21-04-2013 @ 15:48
::up.:: ::up.:: ::up.::
aridaios
29-04-2013 @ 22:23
Η ιστορία χλευάζει
και τις λίστες αλλάζει,
σημάδια αφήνει με γραμμές μελανές. ::rock.::
Βλέπω ήλιους να πέφτουν,
καρτερώ σωτηρίες να έρθουν
με τις πόρτες κλειστές. ::rock.::

υπεροχο μπραβο σου μικρη... ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο