| |
Ξέρεις,
οι άνθρωποι δεν με γεμίζουν καθόλου.
Είναι που είναι οι ίδιοι απόλυτα κενοί,αισχροί και απάνθρωποι,
τους βλέπεις να στέκονται ακίνητοι στο δρόμο,
ηλίθιοι,
σε κοιτούν,
τους κοιτάζεις,
θες να τους δεις για τελευτα'ια φορά,
επιτέλους για τελευταία φορά λες,
επιτέλους,
πιο ηλίθιοι από ποτέ,
αν μπορούσαν θα σε σκότωναν σε κάθε μποτιλιάρισμα,
σε κάθε ουρά μπροστά απ το λεωφορείο,
το μίσος τους κρατάει ακόμα στη ζωή,
αίματα,πυροβολισμοί,τσιμπούκια,ναρκωτικά,αστυνομίες,φασίστες,
εργοδότες,φτωχαδάκια,εμπορικοί αντιπρόσωποι,
οι μάζες ζουν,
οι μάζες είναι παραλογισμός,
οι μάζες κυριεύουν την γη...
θλίψη
θλίψη
θλίψη
για τα πάντα,
ενώ πρέπει να σταθείς,
να ζήσεις μέσα σ αυτό,
πρέπει να ρισκάρεις,
με οποιοδήποτε τρόπο,
κάποια μέρα ο θάνατος θα έρθει απρόοπτος,
και θα σε βρει να λιάζεσαι κάτω απ τον καυτό ήλιο,
να πεθαίνεις πριν να έρθει, κάτω απ τον καυτό ήλιο,
να σε βρει πιο νεκρό απ ότι σε περίμενε....
μετά από κάποια χρόνια,
το παιχνίδι γίνεται διαβολεμένα άθλιο,
θάνατε,
τρέξε,
τρέξε,
τρέξε...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
