| |
Ο χρονος ειχε σταματησει.Ειχε χαθει αφηνοντας πισω του την αισθηση της ακινησιας.Η Σορελ αναρωτιοταν τον λογο για τον οποιο βρισκοταν καρφωμενη στον κοσμο ενω ηξερε πως τετοιες σκεψεις δεν ειχαν απολυτως καμα σημασια.Ποτε ηταν η πρωτη φορα που ειδε το φως της ζωης και γιατι κανενας δεν τολμησε να την αναγκασει να πεθανει απο ασφυξια;.Και ομως την ηταν τοσο ευκολο να φανταζεται τον εαυτο της νεκρο,μακρια απο την ζωη,διχως ολες αυτες τις πληγες που κουβαλαγε απο την γεννηση της.Για την Σορελ ο θανατος ηταν αρκετα υποτιμημενος.Σιγουρα καπου μεσα στο περασμα των χρονων εχασε την αληθινη του αξια αφηνοντας τους πιστους της ζωης να τον βλασφημουν αεναα.Αλλα τι θα σημαινε αν η Σορελ δεν ηταν τιποτα περισσοτερο απο εναν νεκρο που ειχε το ιδιαιτερο χαρισμα του να ζεις;Τοτε μαλλον θα βρισκοταν στην αξιοζηλευτη θεση να υποθεσει πως δεν ειχε τιποτα απολυτως να περιμενει.Εχοντας γνωρισει τοσο τα χαρακτηριστικα της ζωης οσο και του θανατου η Σορελ δεν θα μπορουσε να πραξει τιποτα.Θα στερεωνε το κορμι της στο κεντρο του δωματιου και απο την αναπαυτικη της καρεκλα θα προσπαθουσε να σβησει καθε υπολειμμα σκεψεως.Αλλα οχι.Ολα αυτα φανταζαν ηδη πολυ μακρια.Αδυνατουσε να τα θυμηθει.Εχανε την επιδραση πανω τους.Τωρα η Σορελ επρεπε να αντιμετωπισει το συνολο των πραγματων που αποτελουσαν τον κοσμο.Θα της ηταν ευκολο να ανεχτει τα περισσοτερα απο αυτα.Δισταζε να συνεχισει.Ηξερε πως υπηρχε κατι.Και δεν υπηρχε τροπος να ξεφυγει απο αυτο.Ο ανθρωπος εμοιαζε να αγαπα αλλα και ταυτοχρονα να μισει την Σορελ.Λαθος.Ο ανθρωπος ολοκληρος ηθελε να γαμησει την Σορελ μεχρι η Σορελ να του ελεγε "Σιγουρα εισαι ο καλυτερος".Ενιωθε τα αντερα της να επιδιδονται σεναν ξεφρενο χορο καθε φορα που καποιος εστρεφε το βλεμμα του πανω της.Ο ανθρωπος την αηδιαζε.Τον εφτυνε σε καθε συναστροφη της μαζι του.Τον βλαστημουσε και θεωρουσε καθηκον της να τρεξει μακρια απο αυτον.Ο ανθρωπος ομως την κυνηγαγε παντου.Ειτε κρυβοταν στο σκοτεινο δωματιο της ειτε προσπαθουσε να πηδηξει απο καποια γεφυρα του Σηκουανα ο ανθρωπος ηταν εκει.Πρωτος απο αυτην.Την κοιταζε αφηνοντας το πρoσωπο του να φορεσει τις πιο γελοιες εκφρασεις.Τοτε η Σορελ καταλαβαινε πως δεν υπηρχε λυση γιαυτην.Ηταν καταδικασμενη να ζησει την καταδικη της.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
