| |
Να που τώρα τα πουλιά
έχουν πτερύγια και κολυμπάνε
να που τώρα τα ψάρια πετάξανε
και το χειμώνα
προς το νότο να κινάνε
Να που η μοίρα σου σκοτώθηκε
σ'ένα καλοστημένο φόνο
μήτε αίμα μήτε δάκρυ χύθηκε
απόμεινε ο πόνος
Να που ο σκύλος έφτασε
να τρέμει πιά τη γάτα
και τό ποντίκι κύβερνα
κουστούμι και γραβάτα
Να που δεν έμεινε όπως πρίν
τίποτα νά 'ναι ίδιο
ο ήλιος χάθηκε νωρίς
πήρε φεγγάρι ο ύπνος
Και η ζωή που νοσταλγώ
χτίστηκε σε γεφύρι
να την ξεθάψω προσπαθώ
μα ο κόσμος αυτό θα γύρει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
