| |
Η συνέχεια από το προηγούμενο. (47)
Τα αστειάκια θαρρώ, κράτησαν αρκετά ήρθε η ώρα, να σοβαρευτούμε έχουμε ουκ ολίγα, για να ασχοληθούμε.
Απόψε κιόλας αναχωρούμε για ,ένα πενθήμερο ξεκούρασης, στο χωριό.
Εξαιρετική σαν ιδέα αλλά, άστη για αύριο, εναντιώθηκε παραπονιάρικα η Νάντια ολοκληρώνοντας τον συλλογισμό της…
Από τα χθεσινά, μας λείπει ακόμη ύπνος ύστερα γιατί, τόσες λίγες μέρες διακοπές έχουμε.
Αυτό καλή μου αν κάνεις λιγάκι υπομονή, θα αναλυθεί στην συνέχεια διεξοδικώς όσο για την αιτιολογία σου δεκτή , αναχωρούμε αύριο πρωί, πρωί. Απόψε για φαγητό, τρώμε έξω η όχι?
Εγώ, θα τσιμπήσω κάτι ελαφρύ το στομάχι μου, είναι χάλια από τα ποτά, γκρίνιαξε η Έλσα.
Παιδιά μου, να παραγγείλουμε δυο πίτσες και, να ξεκουραστούμε, αντιπρότεινε η μαμά.
Η ιδέα, εγκρίνεται ομόφωνα, απάντησαν ομαδικά.
Ένα τηλέφωνο μπήκε σε λειτουργία μόνο για την παραγγελία και αμέσως, απενεργοποιήθηκε .
Στον αυτόματο τηλεφωνητή, «ατέλειωτα μηνύματα, συγγενών, φίλων και, γνωστών που προσπαθούσαν εναγωνίως να μιλήσουν μαζί τους, παρέμεναν προς το παρόν αναπάντητα.
«Οι στιγμές ήταν προσωπικές και ήθελαν, να τις απολαύσουν».
Ο Αλέξ, αφαιρώντας στα γρήγορα το σοβαρό του προσωπείο, ανακοίνωσε, «σε ρόλο κομφερασιέ θεάτρου» βαρύγδουπα.
Κυρίες, χήρες, αρραβωνιασμένες η μη προειδοποιώ, η στιγμή του προγραμματισμού μετά των σημαντικών αποκαλύψεων εθεάθη παρακαλώ, απλωθείτε όσο πιο αναπαυτικά στις πολυθρόνες σας διότι, κατά την σημερινή παράσταση, θα ειπωθούν ενώ παράλληλα, θα εξεταστούν, πάμπολλα ενδιαφέροντα πράματα και, θάματα… από τα οποία προφανώς, θα εξαχθούν βαθύτατα συμπεράσματα … ολοκλήρωσε επιζητώντας καλλιτεχνική ανταπόκριση με, μια βαθιά υπόκλιση!
Η προσπάθεια του να αποσπάσει την προσοχή τους ήταν τόσο χαριτωμένη, ώστε όλες μαζί, ξέσπασαν σε ζωηρές επευφημίες. Χειροκροτήματα όλε, όλε, η θέλουμε κι’ άλλο, έπεσαν σύννεφο.
Στο πείραγμα τον ακολούθησε η Έλσα που ζουζούνισε, χαρακτηριστικά…
«Τι ωραία, βραδιά αποκάλυψης! Ας χαμηλώσουν τα φώτα, να βγούνε τα ημίψηλα και, να πέσουν οι μάσκες.
Ελάτε, ελάτε, ησυχία είπαμε, να σοβαρευτούμε τις προσγείωσε άλλη μια φορά …ανώμαλα διακόπτοντας την εύθυμη παρόρμηση τους για καζούρα απευθυνόμενος, προσωπικά στην Νάντια.
Γλυκιά μου κατ’ αρχήν, θα πρέπει να καθορίσουμε ημερομηνία γάμου,
θα πρότεινα αν συμφωνείς, την δεύτερη μέρα μετά της Παναγίας του δεκαπενταύγουστου.
Το μυστήριο, να τελεστεί στο παρεκκλήσι του Αι Λιά στο χωριό και ακολούθως , να το …κάψουμε στου Μπάμπη…
Πως, το βλέπεις?
Αγάπη μου για την εκκλησιά η το γλέντι εντάξει, δεν έχω καμιά αντίρρηση μα ο γάμος , δεν νομίζεις ότι, γίνεται πολύ γρήγορα πότε, θα προλάβουμε να ετοιμαστούμε?
Σκέψου… αγορές, πρόβες νυφικού, προσκλήσεις, καλεσμένους, διαδικαστικά και, δεν συμμαζεύεται μήπως, θα ήταν καλύτερα στα μέσα του Σεπτέμβρη?
Κοριτσάκι μου! Για αυτό πρωτύτερα είπα, πενθήμερες διακοπές μετά πρέπει, να ανασκουμπωθούμε.
Ήδη μ’ αυτά και μ’ αυτά έχει περάσει ,ένα δεκαήμερο και δεν κατάφερα, να πεταχτώ ούτε, μέχρι τα γραφεία μας.
Μωρό μου! Εκείνο κυρίως το οποίο,, «του πέταξε, μια καρφοβελόνα» είναι άκρως βιαστικό, να μην ξεχάσεις …
Δίχως, να καταλάβει το συλλογισμό της έπεσε κυριολεκτικά στην παγίδα της γυναικείας ευελιξίας ρωτώντας… αφηρημένος.
Και, τι είναι αυτό, το κατεπείγον, που πρέπει, να θυμηθώ?
Αγαπημένε μου! Τόσο γρήγορα λησμόνησες?
Ναι! Για, θύμισε μου.
Μα, δεν πρέπει, να πάρεις τον δίσκο?
Ποιον δίσκο?
Καλέ, εκείνον που …χτύπησε τον κολλημένο εννοώ για, τον υπολογιστή.
Α’ λες …τον δίσκο?
Ναι για. Συνέχισε πονηρά συμπληρώνοντας, ένα σουπιά, ε’ σουπιά.
Νάντια μου! Είναι, να απορεί κανείς, πως κατέληξες σε υποχθόνιο συμπέρασμα, χωρίς καν, να με ακούσεις…
Λοιπόν και, μόνο για αυτό, σου ανταποδίδω ,το κοσμητικό επίθετο… Καμήλα σκύψε, να σε φιλήσω που απολησμόνησες τόσο γρήγορα.
Πριν από λίγο, δεν ανέφερα ότι, σήμερα, θα προβώ σε αποκαλύψεις… Έλσα, έτσι δεν είπα?
Νάντια πραγματικά το είπε, δεν μπορώ, να αρνηθώ πρόσθεσε εκείνη, πυροσβεστικά.
Ήμουν κι εγώ παρών! Τον άκουσα, συμπλήρωσε η μαμά.
Εφόσον το κοινό σε επευφημεί τότε, πάω πάσο και, περιμένω με έκδηλο ενδιαφέρον, να ακούσω πόσες, χαριτόβρυτες δικαιολογίες έχεις αυτοσχεδιάσει, να μας… σερβίρεις είπε ,σφίγγοντας του με τόσο τρυφερή …αγανάκτηση το χέρι που τα νύχια της κόντεψαν, να εισχωρήσουν στο δέρμα του.
…Αμυνόμενος, προσπάθησε, να περάσει στην αντεπίθεση
προσφεύγοντας σε, μια εξίσου τρυφερή αλλά… ταυτόχρονα αιχμηρή λεκτική παρένθεση.
Συνεχίζεται…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
