| |
το ράδιο νωχελικά μια μελωδία παίζει
ένα ρυθμό που κάποτε χορεύαμε μαζί
κεριά που τρεμοσβήνανε επάνω στο τραπέζι
τα δύο κορμιά σα σμίγανε σ' αυτή τη μουσική
τα βήματα του έρωτα πιστά ακολουθούσα
εσύ μπροστά μα εγώ να οδηγάω το χορό
σ' ένα στροβιλισμό που μέχρι τότε αγνοούσα
ότι μας οδηγούσε σε αδιέξοδα σωρό
πού να 'σαι τώρα πέρασε η ώρα είναι τρεις
ίσως θα περιμένω λίγο ακόμα να φανείς
μου είπες χθες θα πέρναγες το βράδυ να με δεις
αλλά την πόρτα σήμερα δε χτύπησε κανείς
στο παραθύρι στέκομαι ξανά και σε προσμένω
να σε διακρίνω προσπαθώ στου δρόμου τις σκιές
γνωρίζω ότι άλλο πια δεν πρέπει να επιμένω
ξέρω δε συμβαδίζουνε των δυο μας οι τροχιές
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
